نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنجفی, مسلمfa_IR
dc.contributor.authorقره خانی،, افشینfa_IR
dc.contributor.authorقویمی،, ،حامدfa_IR
dc.contributor.authorاعتراف اسکویی, طاهرهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:40:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:40:04Z
dc.date.available1399-08-23T07:40:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:40:04Z
dc.date.issued2011-03-01en_US
dc.date.issued1389-12-10fa_IR
dc.identifier.citationنجفی, مسلم, قره خانی،, افشین, قویمی،, ،حامد, اعتراف اسکویی, طاهره. (1389). نقش محافظتی آماده سازی بعد از ایسکمی (Postconditioning) فارماکولوژیک با مصرف عسل طبیعی برروی اندازه انفارکت قلب. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(2), 12-18.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3735-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588377
dc.description.abstractسابقه و هدف: عسل بیش از آنکه به عنوان یک ماده غذایی مطرح باشد، به عنوان یک ماده دارویی موثر مورد توجه بوده است. تاکنون نقش محافظتی عسل طبیعی بعنوان یک عامل پست کاندیشنینگ فارماکولوژیک گزارش نشده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثرات پست کاندیشنینگ عسل بر اندازه انفارکت ناشی از ایسکمی- رپرفیوژن (I/R) در قلب ایزوله انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 42 سر رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 320-270 گرم انجام شد. قلب ایزوله شده رتها به پنج گروه 10-8 عددی شامل گروه کنترل و چهار گروه آماده سازی بعد از ایسکمی (درمان با غلظتهای 25/0، 5/0 و 1 درصد عسل و گلوکز با غلظت معادل محلول 1% عسل) تقسیم شده و تحت 30 دقیقه ایسکمی ناحیه ای و120 دقیقه رپرفیوژن قرار گرفتند. گروه کنترل, در طول آزمایش محلول کربس معمولی و گروههای پست کاندیشنینگ، از 10 دقیقه قبل تا 10 دقیقه بعد از رپرفیوژن, کربس حاوی غلظتهای مختلف عسل و یا گلوکز دریافت کردند. نمونه ها متعاقب رنگ آمیزی با اوانس بلو و برش بصورت قطعات نازک و انکوباسیون با تری فنیل تترازولیوم کلراید جهت تعیین اندازه انفارکت به روش پلانیمتری بکار رفتند. یافته ها: پست کاندیشنینگ فارماکولوژیک با عسل موجب کاهش معنی دار اندازه انفارکت و حجم ناحیه انفارکته قلبهای ایزوله گردید. اندازه انفارکت گروه کنترل 3±47 درصد بود ولی مصرف غلظتهای 25/0، 5/0 و 1 % عسل و گلوکز بترتیب به 3±26، 3±6، 2±5 و 2±21 درصد (برای همه گروهها) کاهش یافت (001/0>p). نتیجه گیری: عسل طبیعی بعنوان عامل پست کاندیشنینگ اثرات محافظتی برجسته ای بر علیه آسیبهای I/R داشته و اندازه انفارکت قلب را کاهش می دهد. احتمالا خواص آنتی اکسیدانی, مهار تولید رادیکالهای آزاد و وجود منابع انرژی در عسل در ایجاد اثرات فوق موثرند.fa_IR
dc.format.extent251
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectعسلfa_IR
dc.subjectآماده سازی بعد از ایسکمیfa_IR
dc.subjectاندازه انفارکتfa_IR
dc.subjectقلب ایزولهfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleنقش محافظتی آماده سازی بعد از ایسکمی (Postconditioning) فارماکولوژیک با مصرف عسل طبیعی برروی اندازه انفارکت قلبfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue2
dc.citation.spage12
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد