بررسی سطح ید ادراری در زنان باردار ساکن تهران

Abstract

سابقه و هدف: هیپوتیروئیدیسم مادرزادی در اثر کمبود ید شایعترین علت عقب ماندگی ذهنی قابل پیشگیری دردنیاست .حتی کمبود خفیف ید مادر در زمان بارداری میتواند باعث سقط جنین، زایمان زودرس، مرگ داخل رحمی وناهنجاریهای مادرزادی و کم هوشی کودک، عقب ماندگی ذهنی ،اشکال در سخن گفتن، شنوائی و رشد شود. هدف از این مطالعه ارزیابی سطح ید ادراری در سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری در زنان باردار می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 354 خانم باردار در درمانگاههای مراقبت دوران بارداری بیمارستان اکبرآبادی تهران انجام شد. ابتدا فرم اطلاعات دموگرافیک توسط فرد آموزش دیده تکمیل شد. سپس نمونه تصادفی ادرار جهت اندازه گیری سطح ید ادراری و نیز نمونه خون وریدی برای اندازه گیری T4وTSH در هر یک از سه ماهه اول، دوم و سوم گرفته شد. بررسی وضعیت ید در این افراد بر اساس دفع ادراری ید بود. غلظت ید ادراری کمتر از 100 میکروگرم بر لیتر به عنوان کمبود ید در نظر گرفته شد.

یافته ها: در این مطالعه 285 نفر (80/5%) افراد مورد مطالعه سطح ید ادراری کمتر از 100 میکروگرم بر لیتر داشتند و میانگین ید ادراری آنها 67/7±62/35 میکروگرم بر لیتر بود. میانگین ید ادراری در سه ماهه اول 72/4±83/ 65، در سه ماهه دوم 41/5±50/34 در سه ماهه سوم 62/67± 68/3 میکروگرم بر لیتر بود. تفاوت آماری معنی داری در میانگین ید ادراری بین سه ماهه اول و دوم، سه ماهه دوم و سوم و اول و سوم وجود نداشت. بین دو گروه افراد با سطح ید ادراری کمتر از 100 میکروگرم بر لیتر و بیشتر یا مساوی 100 میکروگرم بر لیتر تفاوت آماری معنی داری در میانگین سن، میانگین سن بارداری و میانگین TSH وجود نداشت.

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که علیرغم مصرف نمک یددار، سطح ید ادراری در زنان باردار کمتر از حد مطلوب می باشد. بنابراین نمک یددار نمی تواند مشکل کمبود ید در زنان باردار را برطرف نماید. لذا توصیه می شود که یا مکمل ید قبل و حین بارداری مصرف شود و یا محتوای ید نمکهای یددار افزایش یابد.