علل کاهش هوشیاری و حالت کوما در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آ یت اله روحانی بابل در سال 91-1390

Abstract

سابقه و هدف: حالت کوما حداقل 3% مراجعات بیماران به بخش اورژانس بیمارستان ها را تشکیل میدهد. اطلاع از علل شایع حالت کوما در هر منطقه میتواند در پیشگیری و درمان آنها موثر باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی علل کاهش هوشیاری و حالت کوما در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آیت اله روحانی بابل انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 108 نفر از بیماران با علائم کاهش سطح هوشیاری، مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان دانشگاهی آیت اله روحانی شهرستان بابل، در سال 1391-1390 انجام شد. مشخصات دموگرافیک، تشخیص اولیه و درجه کوما ثبت شد و سپس علائم بالینی و علل کاهش هوشیاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از 108 بیمار مورد مطالعه، 54 نفر(50%) زن و همین تعداد مرد بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 52/18±81/66 با میانه 72 سال بوده است. شایع ترین علایم بالینی، همی پارزی با 12 مورد (1/11%) و بی اختیاری ادراری 11 مورد (2/10%) بودند. از نظر سابقه بیماری همراه، به ترتیب پرفشاری خون 42 مورد (9/38%)، سکته مغزی 38 مورد (2/35%) و دیابت 37 مورد (3/34%) داشتند. تشخیص نهایی، بیماریهای عفونی 23 مورد (3/21%) بیشترین اتیولوژی و بیماریهای عروقی مغزی 18 مورد (6/16%) و علل متابولیک 16 مورد (8/14%)، حملات تشنج 12 مورد (1/11%) و مسمومیت ها 10مورد (3/9%) از دیگر علل شایع بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شایع ترین علل کاهش هوشیاری، علل عفونی و بیماریهای عروقی مغزی و علل متابولیک بوده اند ولی سابقه بیماریهای سیستمیک مانند هیپرتانسیون و بیماریهای نورولوژیک قبلی بخصوص سکته مغزی در تعداد زیادی از بیماران نیز وجود داشته است.