شناسایی و تعیین ارتباط آلل های کاست ccr با مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین

Abstract

سابقه و هدف: مقاومت به متی سیلین و حضور کاست ژنی ccr در استافیلوکوک اورئوس، زمینه ظهور سویه های مقاوم به متی سیلین را فراهم کرده است. هدف از این مطالعه شناسایی آللهای کاست ccr در سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین و تعیین ارتباط حضور این کاستها با فرایند چندمقاوتی می باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه توصیفی، 135 ایزوله بالینی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین براساس نوع عفونت های ایجاد شده جداسازی و با دیسک سفوکسیتین 30 میکروگرم و ژن mecA تایید شدند.کاست ژنی ccr با پرایمرهای اختصاصی به روش Multiplex PCR بر روی ژن های ccrA/B1 ،ccrA/B2 ،ccrA/B3 ،ccrA/B4 ،ccrA2/B ،ccrC موردشناسایی قرارگرفت. یافته­ ها: از 135 سویه استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی به پنی سیلین و اریترومایسین با فراوانی بیش از 90 درصد اختصاص داشت. به ترتیب در 2 ایزوله(1/3 درصد) برای ژن ccrA/B1، 12 ایزوله (8/2 درصد) برای ژن ccrA/B2، 15 ایزوله (10/34 درصد) برای ژن ccrA/B3، 2 ایزوله (1/3 درصد) برای ژن ccrA/B4، 4 ایزوله (8/2 درصد) برای ژن ccrA2/B و 22 ایزوله (15/87 درصد) برای ژن ccrC مثبت بودند. ارتباط معنی داری بین حضور این ژنها و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی مشاهده شد (p=0/05). نتیجه­ گیری: کاست ژنی ccr می تواند زمینه مقاومت به آنتی بیوتیک های کلاس های مختلف در سویه های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین را فراهم کند.