مقایسه مشکلات فردی پرستاران در بخش های مراقبت های ویژه قلبی و اورژانس

Abstract

سابقه و هدف: در بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه قلبی احیا بیمارانی که دچار ایست قلبی و تنفسی می شوند امر مهمی بوده و مشکلاتی را برای پرستاران بوجود می آورد. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه مشکلات فردی پرستاران در بخش مراقبت ویژه قلبی و اورژانس می باشد، تا با شناخت این مشکلات، نحوه خدمات مراقبتی، هرچه بهتر و مناسب تر انجام شود. مواد و روش ها: در این مطالعه ویژگی های دموگرافیک و جنبه های مختلف مشکلات فردی کلیه پرستاران شاغل در دو بخش اورژانس و مراقبت ویژه قلبی (68 نفر) بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1380 از طریق پرسشنامه ای جمع آوری شده و مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از آزمون های کای دو، آزمون دقیق فیشر و آزمون کوکران با هم مقایسه شدند. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بیش از نیمی از پرستاران شاغل در بخش اورژانس و مراقبت ویژه قلبی تا حدودی دچار مشکلات بودند، بین مشکلات فردی پرستاران در دو بخش اورژانس و مراقبت ویژه قلبی براساس سوالاتی که مربوط به آموخته ها، مهارت و تجارب مطرح شده بود، اختلاف معنی داری دیده نشد. اما در زمینه انگیزش، نگرشی و حمایت های لازم مسئولین، آزمون آماری اختلاف معنی داری (P<0.05) را تایید می کرد. همچنین، هیچ ارتباطی بین ویژگی های فردی پرستاران شاغل در دو بخش و وجود مشکلات دیده نشد. به علاوه با حذف کلیه ویژگی های فردی و وجود مشکل، آزمون آماری هیچ اختلاف معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه فاصله بین دانش و کاربرد آن، در عمل در بسیاری از موارد مشکل می آفرینند، و علاوه بر آن مشکلاتی که در زمینه انگیزش و نگرش در طول خدمت برای پرستاران بوجود می آید بر روی کارآیی، عملکرد و تصمیم گیری پرستاران در امر ایست قلبی تنفسی تاثیر بسزایی می گذارد.