پاسخ به استروئید در کودکان مبتلا به سندروم نفروتیک، بیمارستان کودکان امیرکلا، 80-1373

Abstract

سابقه و هدف: سندرم نفروتیک یکی از بیماری های کلیه در کودکان است که تا قبل از شروع درمان با کورتیکواستروئیدها با مرگ و میر فراوانی همراه بوده است ولی با شروع درمان با کورتیکواستروئیدها میزان مرگ و میر بیماران کاهش زیادی پیدا کرده است. اما ممکن است تعدادی از بیماران به درمان به استروئید پاسخ نداده و به عنوان مقاوم به استروئید تلقی شوند. از آنجا که حساسیت بیماران فوق به استروئید در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. این مطالعه جهت ارزیابی پاسخ به استروئید در این منطقه پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی بر روی کلیه بیماران که طی سال های 80-1373 با تشخیص سندرم نفروتیک در بیمارستان کودکان امیرکلا بستری و تحت درمان قرار گرفته اند انجام شد. بیماران طی 4 هفته تحت درمان با استروئید به میزان 60 میلی گرم به ازای هر مترمربع سطح بدن قرار گرفته و سپس از نظر پاسخ به درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: حدود 75 بیمار مورد بررسی واقع شدند که نسبت دختر به پسر 1.6 به 1 بود و بیشترین گروه سنی مبتلا 8-2سال بود. همچنین اکثریت بیماران در فصل زمستان مبتلا شده بودند (P=0.012). هفتاد و چهار درصد بیماران به استروئید پاسخ داده و 26% مقاوم به استروئید بودند. بیشترین حساسیت به استروئید در گروه سنی 8-2سال (89%) بود. در دو جنس نیز هیچ تفاوتی از نظر پاسخ به درمان مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به مطالعه انجام شده پاسخ به استروئید در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک با بعضی مناطق مطابقت داشته و با سایر مناطق متفاوت بوده است. اما همانند بسیاری از مطالعات انجام شده در سنین 8-1 سالگی بیشترین ابتلا وجود داشته است. بنابراین در هر کودک مبتلا در این گروه سنی می توان بدون انجام سایر اقدامات تشخیصی تهاجمی نظیر بیوپسی کلیه درمان با استروئید را شروع کرد.