بررسی برآورد بالینی وزن جنین در حاملگی های ترم

Abstract

سابقه و هدف: مراقبت های قبل و حین زایمان و انتخاب روش مناسب برای ختم حاملگی تا حد زیادی متاثر از وزن برآورد شده جنین توسط عامل زایمان می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی معاینه بالینی و استفاده از فرمول جانسون در تخمین وزن جنین در حاملگی های ترم صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 230 زن بارداری که با سن حاملگی 38 تا 42 هفته با جنین یک قلو و نمایش سر که در مراحل اولیه دردهای زایمانی به زایشگاه نیک نفس کرمان مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. تعداد زایمان، تاریخ آخرین قاعدگی، اندازه دور بازو در قسمت میانی، ارتفاع رحم در چهار وضعیت مختلف پس از تخلیه مثانه و وزن واقعی نوزاد در هر بیمار ثبت شد. وزن تقریبی جنین براساس ارتفاع رحم و فرمول جانسون برای هر بیمار محاسبه، سپس با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین میانگین ارتفاع رحم در وضعیت های مختلف بخصوص در حالت خوابیده به پشت با زانوهای خم شده (وضعیت 2) و وزن واقعی نوزاد رابطه آماری معنی داری وجود دارد. ضریب همبستگی در همه وضعیت ها بیشتر از 0.68 بود. همچنین ضریب همبستگی بین وزن واقعی نوزاد و وزن محاسبه شده براساس فرمول جانسون در وضعیت دو 0.50 (P=0.008) و در سه وضعیت دیگر بیش از 0.48 بود (P=0.01). نتیجه گیری: کاربرد معاینه بالینی و محاسبه وزن با فرمول جانسون در تخمین وزن جنین با توجه به آسان و ارزان بودن آن در کلیه مراکز مامایی بخصوص مراکز اولیه توصیه می شود.