تحریک تخمک گذاری با استفاده از تجویز (دوز پائین) HMG در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات

Abstract

سابقه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک مهمترین علت ناباروری بدلیل عدم تخمک گذاری می باشد. در این مطالعه پاسخ فولیکولی تحریک تخمک گذاری به وسیله گنادوتروپین انسانی (HMG) با دوز پایین در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 12 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن سیترات در مرکز نازایی فاطمه الزهرا صورت گرفته است. تحریک تخمک گذاری با نصف آمپول (37.5 واحد) (HMG) روزانه شروع می شد و سپس برحسب پاسخ فولیکولی تا یک آمپول در روز (75 واحد) افزایش داده می شد. بیماران در طی تحریک، با سونوگرافی واژینال کنترل می شدند. یافته ها: تعداد 8 بیمار در تحریک تخمک گذاری پاسخ فولیکولی نشان دادند. 2 بیمار حامله شدند. هیچکدام از بیماران سندرم تخمدان بیش از حد تحریک شده را نشان ندادند. در 4 بیمار علیرغم ادامه درمان با 75 واحد، هیچ پاسخی دیده نشد و سیکل درمانی حذف گردید. نتیجه گیری: گنادوتروپین (HMG) با دوز پایین توانسته است در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOs) مقاوم به کلومیفن سیترات بطور موفقیت آمیزی، پاسخ فولیکولی را تحریک نماید.