بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی گل بابونه (Matricaria recutita) بر درد حاد و مزمن در حضور و غیاب گیرنده های استروژنی در موش های سوری نر و ماده بالغ
(ندگان)پدیدآور
کسمتی, مهنازداودی کورانی, اشرفترابی, مژگاننوع مدرک
Textتجربی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سابقه و هدف: اثر ضد دردی گیاه بابونه نشان داده شده اما تداخل آن با هورمونهای جنسی ماده در مقایسه با نر مشخص نیست. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد دردی عصاره هیدرو الکلی گل بابونه در موش سوری نر و دو فاز سیکل جنسی ماده (دی استروس و پرواستروس) در حضور و غیاب گیرنده های استروژنی می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی موش های سوری نر و ماده (دی و پرواستروس) بالغ (3±27 گرم) به گروه های: کنترل، دریافت کننده بابونه 30 یا 50،تاموکسیفن 5/0 یا 1 و تجویز توام تاموکسیفن 1 و بابونه 30 یا50 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. داروها به صورت درون صفاقی و بر حسب میلی گرم/کیلوگرم وزن حیوان تزریق و برای القاء درد حاد و مزمن از تست فرمالین استفاده شد. مدت زمان تجمعی لیسیدن کف پا بر حسب ثانیه به عنوان شاخص درک درد ارزیابی گردید.یافته ها: در موش نر بابونه mg/kg 30 باعث کاهش درد حاد (2±53، pp) و بابونه mg/kg 50 نیز باعث کاهش درد حاد (1±41، (pp) گردید. بابونه mg/kg 50 در ماده های دی استروس (2±42، 0/05>p) و پرواستروس (1±39، 0/05>p) در فاز حاد و بابونه 30 در ماده های دی استروس (1±72، 0/01>p) و پرواستروس (2±80، 0/001>p) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و پرواستروس (1±39، 0/05>p) در فاز حاد و بابونه 30 در ماده های دی استروس (1±72، 0/01>p) و پرواستروس (2±80، 0/001>p) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) در فاز حاد و بابونه 30 در ماده های دی استروس (1±72، 0/01>p) و پرواستروس (2±80، 0/001>p) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و پرواستروس (2±80، 0/001>p) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و بابونهmg/kg 50 در ماده های دی استروس (1±59، 0/001>p) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و پرواستروس (2±62، 0/001>p) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) سبب کاهش درد مزمن گردید و اثر تسکینی در فاز مزمن موش نر بهتر بود. تاموکسیفن mg/kg 1 در موش های ماده دی استروس (3±81، 0/05>p) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و پرواستروس (2±92، 0/05>p) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) باعث کاهش درد مزمن گردید. اثر ضد دردی بابونه mg/kg 30 کنار تاموکسیفن mg/kg 1 در فاز حاد موش های نر کاهش یافت (3±43، pp) و مزمن (2±41، 0/01>p) و در ماده دی استروس سبب کاهش درد حاد (1±21، pp) و در ماده دی استروس سبب کاهش درد حاد (1±21، pp) و در ماده های پرواستروس نیز سبب کاهش درد حاد (2±19، p
کلید واژگان
بابونهدرد
تاموکسیفن
سیکل استروس
فیزیولوژی
شماره نشریه
7تاریخ نشر
2015-07-011394-04-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی بابلشاپا
1561-41072251-7170




