تاثیر تحریک الکتریکی بر تسریع بهبود زخم پای دیابتی ایسکمیک

Abstract

سابقه و هدف: زخم پای دیابتی یکی از جدی ترین عوارض دیابت است. تحریک الکتریکی به عنوان یکی از مدالیته­های موثر برای تسریع ترمیم زخمهای دیابتی پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر جریان مستقیم کاتدال بر دمای پوست و تسریع بسته شدن زخم پای دیابتی ایسکمیک انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه کارازمایی بالینی تصادفی یک سو کور، در فاصله آذر 1392 تا شهریور 1393، بر روی 20 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به زخم پای دیابتی ایسکمیک که به طور تصادفی به دو گروه (تحریک الکتریکی و پلاسبو) تقسیم شدند، انجام گردید. در گروه تحریک الکتریکی، جریان مستقیم کاتدال به مدت یک ساعت در روز و سه روز در هفته برای 4 هفته (12 جلسه) به موضع زخم اعمال گردید. در گروه پلاسبو تمام مراحل مشابه گروه تحریک بود اما شدت جریان الکتریکی صفر بود. دمای سطح پوست در ناحیه پلانتار و دورسال پا قبل و بلافاصله بعد از مداخله در جلسات اول، شش و دوازده اندازه­گیری شد. اندازه­گیری مساحت سطح زخم نیز در جلسات اول، شش و دوازده انجام شد. (IRCT:1N 2014110819854)

یافته­ ها: مقایسه بین گروهی نشان داد که میانگین تغییرات دمای پوست در گروه تحریک نسبت به گروه پلاسبو به ترتیب در جلسات اول (0/26±0/75 و 0/2±0/41، 0/01=p)، جلسه شش (0/21±0/6 و 0/27±0/25، 0/01=p) و دوازده (0/23±0/66 و 0/27±0/25، 0/07=p) به طور معنی داری بیشتر است. درصد کاهش سطح زخم نیز در جلسه دوازده در گروه تحریک الکتریک (52/68%) در مقایسه با گروه پلاسبو (38/39%) به طور معنی­داری بیشتر بود (0/02=p).

نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، جریان مستقیم کاتدال می­تواند موجب بهبود دمای پوست و تسریع بسته شدن سطح زخم در زخمهای دیابتی ایسکمیک گردد