بررسی رادیوگرافیک فراوانی مزیودنس در جمعیتی ازکودکان 12-7 ساله و مشکلات ناشی ازآن
(ندگان)پدیدآور
عابسی, فریداموعودی, احسانحقانی فر, سینادودیانی شیروان, اورالخفری, ثریاخدادادی, عفتطبری, میترانوع مدرک
Textتحلیلی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سابقه و هدف: دندان های مزیودنس به دندان اضافی که بین دو دندان سانترال قرار می گیرد اطلاق می شود که در بسیاری از موارد می توانند منجر به اختلالات رویشی دندان های سانترال، دیاستم، کرودینگ و در نهایت تحلیل ریشه دندان های مجاور نیز گردند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی، ویژگی های رادیولوژیکی دندان های مزیودنس و مشکلات ناشی از آن در کودکان می باشد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی با بررسی رادیوگرافیک 2000 کلیشه رادیوگرافی کودکان 12-7 ساله که به بخش اطفال دانشکده دندانپزشکی بابل و مطب های تخصصی اطفال مراجعه نمودند، انجام شد. بررسی رادیوگرافیک مزیودنس ها شامل تعداد، شکل، موقعیت قرار گیری، نحوه رویش و مشکلات همراه با آن بود.
یافته ها: در 20 مورد (1%) از جمعیت مورد بررسی مزیودنس مشاهده شد. که در 16 نفر یک دندان اضافی، در 3 مورد دو دندان اضافی و تنها در یک مورد سه دندان اضافی مشاهده شد. در 10 مورد (50%) از موارد، دندان به صورت مخروطی شکل بود و در 15% (3مورد) دندان مزیودنس رویش پیدا کرده بود. بیشترین مشکل مشاهده شده همراه با مزیودنس، دیاستم در میدلاین بود.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شیوع مزیودنس کم است. اما در صورت وجود، حدود 90% موارد با مشکلات دندانی همراه است، لذا تشخیص به موقع و درمان زودهنگام آن توصیه می شود.
کلید واژگان
رادیوگرافی پانورامیکدندانهای اضافی
فراوانی
بیوشیمی
شماره نشریه
5تاریخ نشر
2014-05-011393-02-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی بابلسازمان پدید آورنده
مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابلمرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
دانشگاه علوم پزشکی بابل
گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل
شاپا
1561-41072251-7170




