رعایت عوامل فیزیکی محیطی مرتبط با نور و صدا در بخش های مراقبت ویژه نوزادان

Abstract

سابقه و هدف: نور و صدا از منابع بالقوه آسیب رسان به نوزاد می باشند. نور زیاد (بیش از حد استاندارد) باعث آسیب به شبکیه، اختلال در الگوی خواب، اختلال در سیکل سیرکادین و اختلال در رشد نوزاد می شود. تغییرات فیزیولوژیک در پاسخ به صدا مثل نوسان در ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس و اشباع اکسیژن از اثرات سوء صدا بر روی نوزاد هستند. این پژوهش با هدف بررسی مراقبت های پرستاری مرتبط با نور و صدا در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان و مقایسه آن با استانداردهای موجود انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 312 مورد مراقبت پرستاری مرتبط با نور و صدا در بیمارستانهای کودکان امیرکلا و آیت اله روحانی مورد مشاهده و بررسی قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از چک لیست 14 آیتمی حاوی اطلاعاتی مربوط به نحوه انجام مراقبت های استاندارد مرتبط با نور و صدا که مطابق با استانداردهای موجود بود جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نمره کل مراقبت های مرتبط با نور و صدا 17/54 درصد بوده و بطور معنی داری رعایت مراقبت ها بیشتر از عدم رعایت مراقبت ها بدست آمد که در این میان بیشترین میزان مطابقت مراقبتهای مورد مشاهده با استانداردها مربوط به آیتم ((استفاده نکردن از انکوباتور به عنوان سطحی برای نوشتن)) 3/93% و پایین ترین امتیاز، مربوط به آیتم ((در نظر گرفتن ساعت سکوت در هر شیفت)) 5/12% بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مراقبت های مرتبط با نور و صدا در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در بیش از 50% رعایت می شود که در سطح متوسط قرار دارد که آگاهی دادن کارکنان به اهمیت موضوع، استانداردکردن فضای فیزیکی بخش ها و کمبود امکانات و تجهیزات توصیه می شود.