تاثیر هشت هفته تمرین در آب بر SIRT1، PGC-1α و درصد چربی در مردان چاق

Abstract

سابقه و هدف: SIRT۱ و PGC-۱α دو عاملی هستند که باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن شده که می­توانند باعث بهبود التهاب و رادیکال­های آزاد در چاقی شوند. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر هشت هفته تمرین درآب بر سطوح سرمی SIRT۱، PGC-۱α و درصد چربی در مردان چاق انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه نیمه تجربی افراد چاق (BMI=۳۰، Waist-to-height ratio (WHtR)>۰.۵) با استفاده از فراخوان و به صورت داوطلبانه به طور تصادفی به دو گروه تمرین درآب (۱۱ نفر) و کنترل (۱۱نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل ۳ جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین ۶۰ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه بود. BMI، درصد چربی و وزن آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله بررسی شد. نمونه های خون سیاهرگی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش SIRT۱ و PGC-۱α مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: بررسی­ ها نشان داد که مقادیر PGC -۱α از ۷/۷ به ۸/۵۷ و مقادیر SIRT۱ از ۱۱/۳۱ به ۱۲/۶ رسید که این افزایش در گروه تمرین به نسبت گروه کنترل معنی دار بود (۰/۰۰۱p<). همچنین درصد چربی و زن آزمودنی ها در گروه تمرین به ترتیب از ۳۰/۲ به ۲۷/۸۳ و از ۹۴/۷ به ۹۲/۲ رسید که این کاهش به نسبت گروه کنترل معنی دار بود بود (۰/۰۰۱p<). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر انجام تمرینات در آب می تواند باعث افزایش سطوح SIRT۱ و PGC-۱α و کاهش در وزن و درصد چربی گردد.