نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشکری, جوادfa_IR
dc.contributor.authorحمیدیان،, سیدمحمدتقیfa_IR
dc.contributor.authorمفتاح،, نداfa_IR
dc.contributor.authorنیک بخش،, نوینfa_IR
dc.contributor.authorمدرس, رضاfa_IR
dc.contributor.authorطاهری, حسنfa_IR
dc.contributor.authorکاشی فرد،, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorسوادکوهی،, شهریارfa_IR
dc.contributor.authorدرزی, علی اصغرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:37:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:37:13Z
dc.date.available1399-08-23T07:37:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:37:13Z
dc.date.issued2011-11-01en_US
dc.date.issued1390-08-10fa_IR
dc.identifier.citationشکری, جواد, حمیدیان،, سیدمحمدتقی, مفتاح،, ندا, نیک بخش،, نوین, مدرس, رضا, طاهری, حسن, کاشی فرد،, مهرداد, سوادکوهی،, شهریار, درزی, علی اصغر. (1390). بررسی ریسک فاکتورهای هیپرآمیلازمی و پانکراتیت بعد از آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافی (ERCP). مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(6), 67-72.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3927-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588099
dc.description.abstractسابقه و هدف: پانکراتیت حاد بعد از (ERCP(PEP هنوز شایعترین عارضه آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافی (ERCP) میباشد که میزان بروز آن بین20%-5% گزارش شده است این تفاوت بیانگر تنوع جمعیت بیماران، اندیکاسیون ها، تعریف پانکراتیت، تجربه آندوسکوپیست و متدهای جمع آوری داده ها در مطالعات مختلف می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بروز پانکراتیت حاد و هایپر آمیلازمی بعد از ERCP و ریسک فاکتورهای مربوطه در یک مرکز ریفرال آموزشی می باشد.مواد و روشها: این مطالعه گذشته نگر بر روی کلیه بیمارانی که طی سالهای 88-1384 در بیمارستان شهید بهشتی بابل تحت ERCP قرار گرفتند، انجام شد. بیماران با پانکراتیت حاد صفراوی و سابقه اسفنگتروتومی از مطالعه خارج شدند. اطلاعات شامل سن، جنس، سابقه مصرف اپیوم، قطر مجاری صفراوی مشترک، میزان بیلیروبین سرم، انجام اسفنگتروتومی، از پرونده بیماران استخراج و بروز پانکراتیت حاد پس از ERCP، هایپرآمیلازی و ریسک فاکتورهای موثر در آن مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 525 بیمار وارد مطالعه شدند. میزان بروز پانکراتیت بعد از 8.2ERCP % (چهل و سه مورد از 525 بیمار) و هایپرآمیلازمی بعد از ERCP 34% بوده است. سن کمتر از 40 سال (001/0>p و 2/3=OR) و اسفنگتروتومی با نیدل نایف (015/0>p و 2/2=OR) به عنوان ریسک فاکتور مستقل در ایجاد PEP بودند. سن کمتر از 40 سال (04/0>p و 8/1=OR) و کیسه صفرا بدون سنگ (01/0>p و 6/1=OR) ریسک فاکتور مستقل در ایجاد هایپرآمیلازمی بعد از ERCP بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سن پایین به طور مستقل در ایجاد پانکراتیت و هایپرآمیلازمی بعد از ERCP نقش دارد. اسفنگتروتومی از طریق نیدل نایف باعث افزایش PEP و کیسه صفرا بدون سنگ از شاخص های پیشگویی کننده ایجاد هایپرآمیلازمی می باشد.fa_IR
dc.format.extent174
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافیfa_IR
dc.subjectپانکراتیت حاد پس از آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافیfa_IR
dc.subjectهایپرآمیلازمیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleبررسی ریسک فاکتورهای هیپرآمیلازمی و پانکراتیت بعد از آندوسکوپیک رتروگراد کلانژیو پانکراتوگرافی (ERCP)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue6
dc.citation.spage67
dc.citation.epage72


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد