نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکاشف, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorنجاتمند, نعمت الهfa_IR
dc.contributor.authorکاشف, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorغیرتمند, ریاضfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:37:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:37:04Z
dc.date.available1399-08-23T07:37:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:37:04Z
dc.date.issued2018-03-01en_US
dc.date.issued1396-12-10fa_IR
dc.identifier.citationکاشف, مجید, نجاتمند, نعمت اله, کاشف, علیرضا, غیرتمند, ریاض. (1396). مقایسه اثر کافئین بر فاصله QTc و فشار خون طی انقباضات ایزومتریک و ایزوتونیک در مردان ورزشکار و غیرورزشکار. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 20(3), 7-14. doi: 10.18869/acadpub.jbums.20.3.7fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.20.3.7
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-6865-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588081
dc.description.abstractسابقه و هدف: نوسانات فاصله QTcorrected در استراحت و ورزش، منجر به آریتمی و مرگ ناگهانی قلبی میگردد. کافئین، انرژی زا بوده و ممکن است این نوسانات بد را تعدیل نماید. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر کافئین بر QTc و فشار خون طی انقباضات ایزومتریک و ایزوتونیک در مردان ورزشکار و غیرورزشکار انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه نیمه تجربی بصورت پیش آزمون-پس آزمون بر روی 20 مرد سالم به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار تقسیم شدند. پیش آزمون: ابتدا هر آزمودنی دستگیره دینامومتر را با حداکثر قدرت و به مدت s30 فشار دادند (ایزومتریک). پس از 25 دقیقه استراحت، فعالیت ایزوتونیک را به صورت 15 ست 5 ثانیه ای اجرا کردند. در پایان، هر آزمودنی mg 400 کافئین مصرف و پس از 60 دقیقه، پس آزمون دقیقا همانند پیش آزمون تکرار شد. تغییرات QTc و فشارخون قبل و بعد از آزمون بررسی شد. یافته ها: میانگین وزن افراد 13/93±76 کیلوگرم بود. کافئین در گروه ورزشکار، منجر به کاهش QTc طی انقباضات ایزومتریک و ایزوتونیک به ترتیب ms 11/5 و ms 15 شد. اما در گروه غیرورزشکار، QTc طی انقباض ایزومتریک وایزوتونیک به ترتیب، ms 0/7(0/16 درصد) افزایش و ms 4/1(0/96 درصد)کاهش یافت. ارتباط معنی داری در QTc هر دو گروه مشاهده نشد، اما فشارخون دیاستولی افزایش معنی دار یافت (0/02p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مصرف کافئین، تاثیری بر فاصله QTc نداشته اما بر فشار خون دیاستولی اثر داشت. fa_IR
dc.format.extent336
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.20.3.7
dc.subjectفاصله QTcfa_IR
dc.subjectفشارخونfa_IR
dc.subjectکافئینfa_IR
dc.subjectایزوتونیکfa_IR
dc.subjectایزومتریکfa_IR
dc.subjectورزشکار و غیرورزشکارfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleمقایسه اثر کافئین بر فاصله QTc و فشار خون طی انقباضات ایزومتریک و ایزوتونیک در مردان ورزشکار و غیرورزشکارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeنیمه تجربیfa_IR
dc.contributor.department1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.department2- گروه قلب و عروق، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue3
dc.citation.spage7
dc.citation.epage14


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد