نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرنجبر, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorمطلب نژاد, میناfa_IR
dc.contributor.authorعباس زاده, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorقلی نیا, همتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:36:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:36:58Z
dc.date.available1399-08-23T07:36:58Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:36:58Z
dc.date.issued2018-12-01en_US
dc.date.issued1397-09-10fa_IR
dc.identifier.citationرنجبر, مرضیه, مطلب نژاد, مینا, عباس زاده, حمید, قلی نیا, همت. (1397). مقایسه ریزهسته در لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی دهانی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 20(12), 7-12. doi: 10.18869/acadpub.jbums.20.12.1fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.20.12.1
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-8016-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588071
dc.description.abstractسابقه و هدف: لیکن پلان یک بیماری التهابی مزمن پوستی-مخاطی با اتیولوژی نامشخص است که پتانسیل بدخیمی لیکن پلان و واکنشهای لیکنوئید دهانی مورد بحث است. از آنجاییکه فراوانی ریزهسته درسلولها نشانگر ریسک ابتلا به بدخیمی می باشد، هدف از این مطالعه ارزیابی فراوانی ریزهسته در این ضایعات بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی، بر روی ۲۰ نمونه لیکن پلان و۲۰ واکنش لیکنوئید دهانی که تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیک آنها به تایید رسیده بود، و نیز۲۰فردسالم فاقد ضایعه دهانی و بیماری سیستمیک مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی بابل انجام شد. پس از اخذ رضایت کتبی، با استفاده از سیتوبراش از محل ضایعه در مخاط باکال، اسمیر تهیه شد و در آزمایشگاه با رنگ آمیزی پاپانیکولا رنگ شدند. در هر اسلاید ۵۰۰ سلول با بزرگنمایی۴۰۰ برابر زیر میکروسکوپ نوری توسط پاتولوژیست بررسی شد و میانگین تعداد سلول های ریزهسته دار و میانگین تعداد کلی ریزهسته محاسبه شد. یافته‌ها: میانگین تعداد سلولهای دارای ریزهسته در لیکن پلان، واکنش های لیکنوئید و مخاط نرمال دهانی به ترتیب ۳/۷۳±۵/۲۰، ۳/۶۶±۵/۶۵ و۱/۱۹±۰/۹۵ و تعداد ریزهسته ۴/۹۴±۶/۷۵ ،۴/۶۶±۸ و ۱/۷۲±۱/۳۰ بود. میانگین تعداد سلولهای دارای ریزهسته و تعداد ریزهسته در لیکن پلان و واکنش های لیکنوئید به طور معنی داری بیشتر از مخاط نرمال بود (۰/۰۰۱>p) ولی بین لیکن پلان و واکنش های لیکنوئید تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین ساب تایپ­های رتیکولر و اروزیو در لیکن پلان و نیز در واکنشهای لیکنوئید به لحاظ میانگین تعداد سلولهای دارای ریزهسته تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. بین ساب تایپ­ها به لحاظ میانگین تعدادریزهسته نیز تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه احتمالا افزایش معنی دار فراوانی ریزهسته در لیکن پلان و واکنش های لیکنوئید، نشان دهنده بالاتر بودن ریسک ابتلا به بدخیمی در این ضایعات می باشد.fa_IR
dc.format.extent462
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.20.12.1
dc.subjectلیکن پلانfa_IR
dc.subjectواکنش لیکنوئیدfa_IR
dc.subjectریزهستهfa_IR
dc.subjectدندانپزشکیfa_IR
dc.subjectپاتولوژیfa_IR
dc.titleمقایسه ریزهسته در لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی دهانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقطعیfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلامت و بهداشت دهان، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue12
dc.citation.spage7
dc.citation.epage12


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد