میزان تغییرات نیمرخ بافت نرم به دنبال استفاده از Tongue guard در بیماران کلاس III با نقص رشدی فک بالا

Abstract

سابقه و هدف: یکی از ناهنجاری های فکی-دندانی کلاس III با نقص رشدی فک بالا در سنین رشد، با استفاده از دستگاه های ارتوپدیک برای اجتناب از درمان وسیع توام با جراحی و بهبود نیمرخ بافت نرم موثر می باشد. این مطالعه به منظور بررسی میزان تغییرات نیمرخ بافت نرم به دنبال استفاده از تانگ گارد در بیماران کلاس III با نقص رشدی فک بالا انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 20 بیمار (4 پسر و 16 دختر) با میانگین سنی 7.5 سال از مراجعه کنندگان به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی بابل در سال 1379 انتخاب و حداقل 6 ماه تحت درمان با تانگ گارد قرار گرفتند. از هر بیمار دو سفالومتری طرفی قبل و بعد از درمان تهیه و پس از تریسینگ سفالومتری، نتایج با هم مقایسه گردید. یافته ها: در این مطالعه افزایش آشکاری در حرکت به طرف قدام بافت نرم زیر بینی (3.59 میلی متر)، سالکوس لب بالا (3.12 میلی متر)، لبه انسیزال ثنایای میانی (3.38 میلی متر)، برجستگی لب بالا (4.53 میلی متر) مشاهده گردید. برجستگی لب پایین (1.05 میلی متر) سالکوس لب پایین (1.47 میلی متر)، قدامی ترین نقطه چانه (1.56 میلی متر) اندکی به سمت جلو حرکت کردند. فاصله عمودی بافت نرم زیر بینی (2.03 میلی متر)، سالکوس لب بالا (2.22 میلی متر)، برجستگی لب بالا (2.65 میلی متر)، سالکوس لب پایین (3.41 میلی متر)، برجسته ترین نقطه چانه (2.59 میلی متر)، لبه انسیزال دندان فک بالا (3.47 میلی متر) افزایش قابل ملاحظه ای داشتند. زوایای نازولبیال (1.44- درجه) و منتولبیال (1.82 درجه)، زاویه تحدب بافت نرم (2.36- درجه) کاهش داشته اند. ضخامت لب بالا کاهش یافت. فاصله لب بالا نسبت به خط زیبایی (E-Line) کاهش یافته و فاصله لب پایین نسبت به E-Line افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این بررسی در بیماران کلاس III با نقص رشدی فک بالا درمان شده با تانگ گارد به دلیل تغییر موقعیت بافت سخت زیرین و دندان ها، بهبودی نیمرخ بافت نرم صورت را می توان انتظار داشت که به دلیل حرکت یک سوم میانی صورت به سمت قدام و چرخش مندیبل به سمت پایین و عقب می باشد.