تأثیر طول مدت ماساژ کف پا بر علائم حیاتی بیماران حوادث عروق مغزی با کاهش سطح هوشیاری بستری در بخش مراقبت های ویژه

Abstract

سابقه و هدف: سکته مغزی در اثر اختلال در جریان خـون قسمتی از مغز ایجاد شده و ایـــن بیمـــاری شایعترین اختلالی است که به مراقبت های طولانی مــدت نیـاز دارد. حفظ ثبات علائم حیاتی در بیماران سکته مغزی با روش های نوین غیر دارویی اهمیت بالایی دارد، لذا این مطالعه به منظور بررسی تأثیر طول مدت ماساژ کف پا بر علائم حیاتی بیماران حوادث عروق مغزی در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. مواد و روش­ ها: در این کارآزمایی بالینی 64 بیمار به روش تصادفی در دسترس در دو گروه (32 نفره) مداخله 1 و 2 بررسی شدند. نمونه ها از میان بیماران حوادث عروق مغزی دارای کاهش سطح هوشیاری بستری در بخش ویژه انتخاب شدند. درگروه 1، 5 دقیقه و در گروه 2، 10 دقیقه ماساژ چهار مرحله ای کف پا به صورت مشابه انجام شد. در گروه ها علائم حیاتی، 2 دقیقه قبل از ماساژ و در دقایق اول و پنجم پس از ماساژ اندازه گیری و مقایسه شد. یافته ­ها: طبق یافته ها، متوسط تعداد ضربان قلب (10/62±79 و 9/72±76/50) و تنفس (3/20±16 و 3/02±15/03) در گروه های مداخله (1و2) در دقایق اول و پنجم پس از ماساژ کاهش داشت (0/001p<). متوسط فشار شریانی در گروه مداخله 2 (12/54±95/15 و 12/63±92/09) در دقایق اول و پنجم پس از ماساژ کاهش یافت (0/001p<). دمای بدن در گروه 1 در دقیقه پنجم پس از ماساژ (0/37±36/99 و 0/36±36/95) حاکی از کاهش آن بود (0/005p=). بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری در تغییر شاخص های فیزیولوژیک دیده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه طول مدت ماساژ پا تاثیری در پایدار ماندن علائم حیاتی نداشته و ماساژ کوتاه مدت همان تاثیر ماساژ بلند مدت را دارد.