مقایسه اثر تمرکز خارجی روی کنترل پاسچر ورزشکاران مبتلا یا غیر مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا هنگام ایستادن روی سطح ناپایدار

Abstract

سابقه و هدف: بی ثباتی مزمن مچ پا از آسیب های شایع ورزشکاران می باشد که منجر به اختلالات کنترل پاسچر این افراد می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر تکلیف تمرکز توجه بیرونی و تکلیف پاسچرال به‌ تنهایی روی شاخص ‌های نوسان مرکز فشار در ورزشکاران مبتلا به بی ‌ثباتی مزمن مچ پا و ورزشکاران سالم حین انجام تکلیف دوگانه می‌باشد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی روی 29 ورزشکار والیبالیست مرد مبتلا ارجاعی از پزشک متخصص و 29 ورزشکار سالم همتاسازی شده با گروه مبتلا از نظر سن، قد، وزن انجام گردید. دو گروه به صورت یک و دو پا روی تخته تعادل قرار گرفته، در مرکز صفحه نیرو به مدت 60 ثانیه ایستاده و تکالیف پاسچرال به تنهایی و همراه با تمرکز خارجی را انجام دادند. میزان جابجایی مرکز فشار به منظور بررسی متغیرهای انحراف معیار دامنه، سرعت میانگین اندازه گیری شد. یافته­ ها: روی دو پا انحراف معیار دامنه جانبی (2/1±14/2) و قدامی- خلفی (3/3±16/7)، سرعت میانگین جانبی (9/8±39/2) و قدامی- خلفی (6/1±40/7) حین تمرکز خارجی در بیماران به طور معنی داری کمتر از انحراف معیار دامنه جانبی (1/5±12/2) و قدامی- خلفی (2/4±13/9)، سرعت میانگین جانبی (13/1±46/2) و قدامی- خلفی (9/6±48/4) حین تکلیف یگانه بود. روی یک پا انحراف معیار دامنه جانبی (2/1±16/1)، قدامی- خلفی (1/7±13/1)، سرعت میانگین جانبی (13/3±42/2) و قدامی- خلفی (8/6±40/7) در بیماران حین تمرکز خارجی به طور معنی داری کمتر از انحراف معیار دامنه جانبی (2/1±11/1) و قدامی- خلفی (3/3±17/4)، سرعت میانگین جانبی (16/6±47/8) و قدامی- خلفی (17/4±55/2) حین تکلیف یگانه بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تکلیف تمرکز خارجی منجر به انحراف توجه از کنترل پاسچر و کاهش نوسان پاسچر در ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا می شود.