بررسی میزان دز تجمعی پرتویی دریافتی نوزادان تازه به دنیا آمده بستری شده در بخش های مراقبت های ویژه نوزادان

Abstract

سابقه و هدف: : نوزادان تازه به دنیا آمده بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، به دلیل ابتلا به بیماری های مختلف جهت تشخیص و درمان ممکن است تحت تعداد زیادی تصویربرداری با اشعه ایکس قرار گیرند. مهمترین عارضه دریافت بیش از حد پرتو ایکس، افزایش خطر ابتلا به انواع سرطان ها است. هدف از مطالعه حاضر تعیین متوسط دز تجمعی دریافتی نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان می باشد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی بر روی 20 نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان تخصصی کودکان طالقانی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات نوزاد شامل زمان تولد، زمان ورود، مدت زمان بستری، سن، جنسیت، وزن و تعداد رادیوگرافی های انجام شده بر روی نوزاد و اطلاعات رادیوگرافی شامل فاصله تیوب تا بدن بیمار، ولتاژ تیوب (kVp) و میزان میلی آمپرثانیه (mAs) نیز ثبت شد. میزان دز جذبی پوست هر بیمار با استفاده از دزیمتر ترمولومینسانس مدل MTS700 و تعداد تصویربرداری مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ ها: میزان دز جذبی پوستی نوزادان مورد مطالعه با میانگین 78 میکروگری از 42 تا 121 میکروگری (19/6±78) متغیر بود. متوسط تعداد تصویربرداری و میزان دز تجمعی به ترتیب 6 عدد (7/71±6) و 521 میکروگری (547/99±521) بود. بیشترین مقدار دز تجمعی (2106 میکروگری) مربوط به نوزادی بود که تحت 27 تصویربرداری قرار گرفته بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه نیاز به تصویربرداری های متعدد این نوزادان می تواند باعث افزایش قابل توجه دز جذبی آنها به ویژه در نوزادان با وزن خیلی پایین شود.