تاثیر استفاده از کامپوزیت های بالک فیل بر مقاومت به شکست پرمولرهای ماگزیلا با حفرات مزیواکلوزودیستال

Abstract

سابقه و هدف: کامپوزیت های بالک فیل گروه جدیدی از کامپوزیت ها هستند که در جهت ساده کردن روش ترمیم معرفی شده اند و در صورت داشتن خواص مکانیکی و سیل لبه ای مناسب بر کامپوزیت های قدیمی برتری دارند. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت به شکست دندان های پرمولر با حفرات مزیواکلوزودیستال (Mesio Occluso Distal= MOD) ترمیم شده با کامپوزیت های بالک فیل و معمولی می باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 40 دندان پرمولر سالم به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول: کنترل مثبت، دندان های سالم. بر روی بقیه دندان ها حفرات MOD تراش داده شد. گروه دوم: کنترل منفی، دندان ها بدون ترمیم رها شدند. گروه سوم (کامپوزیت X- tra fil، پرکردن توده ای با ضخامت هر لایه 4 میلی متر)، گروه چهارم (کامپوزیتX- tra base ، پرکردن توده ای+گراندیو، پرکردن لایه لایه)، گروه پنجم (کامپوزیت گراندیو، پرکردن لایه لایه با ضخامت هر لایه 2 میلی متر). دندان های ترمیم شده بعد از 24ساعت نگهداری در آب 37درجه، تحت 500 دور سیکل حرارتی قرار گرفتند. سپس نمونه ها تحت نیروی فشاری تا نقطه شکست قرار گرفتند و مقاومت به شکست برحسب نیوتن ثبت شد. یافته­ ها: بیشترین مقاومت به شکست در گروه 1 (507±1150) و کمترین در گروه2 (62/5±85) دیده شد که به صورت معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (0/001=p). مقاومت به شکست کامپوزیت های بالک فیل و معمولی تفاوت معنی داری با دندان سالم نداشتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ترمیم دندان ها با حفرات متوسط MOD با استفاده از کامپوزیت های بالک فیل می تواند استحکام از دست رفته دندان ها را تا حد دندان های سالم و مشابه با کامپوزیت های معمولی بالا ببرد.