بررسی سطح سرمی لپتین و ارتباط آن با فعالیت بیماری و برخی فاکتورهای التهابی در مبتلایان به لوپوس اریتماتوی سیستمیک

Abstract

سابقه و هدف: بیماری لوپوس سیستمیک یک بیماری اتوایمیون ناهمگن است که می تواند هر ارگانی از بدن را درگیر کند. لپتین بر روی فعال شدن، تمایز و تکثیر سلول های ایمنی موثر است. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی لپتین و ارتباط آن با فعالیت بیماری و برخی فاکتورهای التهابی در زنان مبتلا به بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک می باشد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه مقطعی، 40 بیمار زن مبتلا به لوپوس بصورت سرشماری که در نیمسال دوم سال 96 در بخش روماتولوژی بیمارستان امام خمینی ارومیه بستری شده بودند و 40 نفر به عنوان گروه کنترل به صورت نمونه گیری در دسترس بررسی گردیدند. غلظت لپتین سرم (ng/ml) به روش الایزا ساندویچی در دو گروه اندازه گیری شد. در بیماران مبتلا به لوپوس، امتیاز مربوط به فعالیت بیماری با استفاده از سیستم امتیازدهی شاخص فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوز سیستماتیک محاسبه شد. فاکتورهای التهابی شامل CRP (C-reactive protein) و ESR (Erythrocyte Sedimentation Rate) در بدو بستری از پرونده بیماران استخراج گردید. یافته­ ها: سطح سرمی لپتین در بین بیماران (25/6±44/51) و گروه کنترل (12/58±22/37) تفاوت معنی دار آماری داشت (0/001>p). همچنین سطح سرمی لپتین در بیماران با بیماری فعال به صورت معنی داری بالاتر از بیماران با بیماری غیرفعال بود (گروه فعال: 24/88±67/13 و گروه غیرفعال: 12/37±24/88، 0/001>p). همبستگی مثبت میان لپتین سرم و میزان فعالیت بیماری (0/7=r، 0/001>p)، ESR (0/53=r، 0/001>p) و CRP (0/34=r، 0/027=p) وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح سرمی لپتین در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوی سیستمیک بالا بوده و با فعالیت بیماری ارتباط مثبت دارد.