ارزش تشخیصی ماتریکس متالوپروتئیناز۱۳ سرمی و بزاقی در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان

Abstract

سابقه و هدف: ماتریکس متالوپروتئینازها (MMPs) گروهی از آنزیم ها هستند که مسئول تجزیه ماتریکس خارج سلولی هستند. افزایش فعالیت نوع 13 در تهاجم کارسینوم سلول سنگفرشی دهان نقش دارد. این مطالعه به منظور مقایسه میزان ماتریکس متالوپروتئیناز 13 در بزاق و سرم افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و افراد سالم انجام شد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 24 نمونه بزاق و 24 نمونه سرم از بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی اولیه دهان پس از تایید هیستوپاتولوژیک و 21 نمونه بزاق و 21 نمونه سرم از افراد سالم با تاییدیه سلامت مخاطی و معاینه بالینی از نظر میزان MMP-13 بزاق و سرم با روش ELISA مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: میزان MMP-13 در سرم (2/36±7/47) و بزاق(2/69±8/42) بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان نسبت به افراد سالم، به ترتیب (1/90±5/39) و (2/11±6/72) افزایش یافته بود. (به ترتیب 0/002 =P و 0/025 =P) میزان MMP-13 موجود در بزاق و سرم جهت تعیین وجود کارسینوم سلول سنگفرشی دهان، دارای ارزش تشخیصی "خوب"، با حساسیت و ویژگی به ترتیب 88% و 86% برای سرم، و 88% و 71% برای بزاق بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه میزان MMP-13 موجود در بزاق و سرم بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان نسبت به افراد سالم بالاتر بود و این بیومارکر در تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی دهان دارای ارزش تشخیصی خوب بود.