تاثیر تمرین تناوبی هوازی بر بیان Twist، Vimentin و نسبت حجم تومور در موش ‌های مبتلا به سرطان پستان

Abstract

سابقه و هدف: بسیاری از مرگ‌ومیرهای مبتلایان به سرطان ناشی از متاستاز است و فرآیند درگیر در متاستاز انتقال از حالت اپی‌تلیالی به مزانشیمی است. از آنجائیکه برخی فعالیت‌های ورزشی منظم می‌تواند نقش مهمی در مهار پیشرفت سرطان پستان داشته باشد؛ لذا این مطالعه به منظور بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی هوازی بر بیان بیومارکرهای مزانشیمی و تغییرات حجم تومور در موش‏های مبتلا به سرطان پستان انجام شد. مواد و روش ‏ها: در این مطالعه تجربی، از 32 سر موش ماده نژاد بالب‌سی (3 تا 5 هفته با میانگین وزنی 1±17گرم) استفاده شد. موش‏ها به 4 گروه مساوی 1) تمرین تومور، تمرین (تمرین تناوبی هوازی 6 هفته قبل (40 دقیقه) و 4 هفته بعد از پیدایش تومور (30 دقیقه) با ریکاوری فعال)، 2) استراحت تومور، استراحت (کنترل- بدون تمرین) ، 3) استراحت، تومور، تمرین (4 هفته تمرین بعد از پیدایش تومور) و 4) گروه تمرین، تومور، استراحت (6 هفته قبل از پیدایش تومور) تقسیم شدند. بیان ژن‏های Vimentinو Twist با روش Real-Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‏ ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیان ژن Vimentin بافت تومور در گروه تمرین تومور تمرین (0/07±0/22) نسبت به گروه استراحت تومور استراحت (میانگین 1) کاهش معنی داری داشت (0/0001p=). همچنین، بیان ژن Twist نیز در گروه تمرین تومور تمرین (0/23±0/24) نسبت به گروه کنترل (میانگین 1) کاهش معنی‌داری داشت (0/008p=). کاهش معنی دار نسبت حجم تومور در هر دو گروه (تمرین تومور تمرین و استراحت تومور تمرین) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0/0001p=). نتیجه‏ گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که یک دوره تمرین تناوبی هوازی می‏تواند باعث کاهش بیان ژن‏های Vimentin، Twist و کاهش نسبت حجم تومور ‏شود.