نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفیاض, احمدfa_IR
dc.contributor.authorسیمانی, سوسنfa_IR
dc.contributor.authorجنانی،, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorفرح تاج،, فیروزهfa_IR
dc.contributor.authorاسفندیاری, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorاسلامی, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorحویزی،, نادرfa_IR
dc.contributor.authorبیگلری،, پیوندfa_IR
dc.contributor.authorفلاحیان،, ویداfa_IR
dc.contributor.authorثابت قدم, میناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:36:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:36:05Z
dc.date.available1399-08-23T07:36:05Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:36:05Z
dc.date.issued2009-12-01en_US
dc.date.issued1388-09-10fa_IR
dc.identifier.citationفیاض, احمد, سیمانی, سوسن, جنانی،, علیرضا, فرح تاج،, فیروزه, اسفندیاری, بهزاد, اسلامی, ناصر, حویزی،, نادر, بیگلری،, پیوند, فلاحیان،, ویدا, ثابت قدم, مینا. (1388). اپیدمیولوژی بیماری هاری در استان مازندران طی سال های 1385-1375. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 11(5), 70-75.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3365-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587984
dc.description.abstractسابقه و هدف: بیماری هاری یک آنسفالیت ویروسی کشنده قابل انتقال از حیوانات خونگرم می باشد. میزان شیوع آن در استان مازندران از سال 1372 مقام دوم را در کشور داشته است. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع، علل افزایش یا کاهش بیماری هاری، تلفات هاری انسانی و علل پیدایش آن، تعداد حیوان گزیدگی و نوع حیوان گزنده و نتایج به کارگیری اقدامات کنترلی بر بیماری هاری در استان مازندران، انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی گذشته نگر بر اساس اطلاعات موجود در بخش تحقیقات و مرکز رفرانس هاری انستیتو پاستور ایران و دفاتر موجود در واحد های درمان و پیشگیری هاری استان مازندران طی 11 سال انجام شد. تشخیص هاری بر اساس روش ایمونوفلورسانت مستقیم بوده و جهت تایید نهایی تشخیص، از تست های MIT و RTCIT استفاده شد. اطلاعات مربوط به تعداد افراد گزیده شده، نوع درمان، نوع حیوان گزنده و تلفات ناشی از هاری در پرسشنامه ای تکمیل و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از تعداد 657 نمونه مشکوک به هاری در کل استان مازندران، 406 نمونه مثبت و 251 نمونه منفی، تشخیص داده شدند. بیشترین موارد مثبت هاری در گاو و سپس در سگ بوده است. مجموعا تعداد 52300 نفر به دنبال حیوان گزیدگی تحت درمان ضد هاری قرار گرفتند که 4 نفر در اثر ابتلا به بیماری هاری فوت کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استان مازندران پتانسیل بالایی جهت شیوع هاری دارد. بنابراین می توان با به کار بستن اقدامات کنترلی مانند از بین بردن جمعیت جانوران ناقل و مخزن، واکسیناسیون حیوانات صاحب دار، آموزش و آگاهی جامعه پتانسیل خطر را به حداقل رساند.fa_IR
dc.format.extent1027
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectهاریfa_IR
dc.subjectکنترل هاریfa_IR
dc.subjectفاکتور های اپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectمطالعات اپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleاپیدمیولوژی بیماری هاری در استان مازندران طی سال های 1385-1375fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue5
dc.citation.spage70
dc.citation.epage75


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد