بررسی تغییرات شاخص های همودینامیک شرائین رحمی در افراد با نازائی توجیه نشده

Abstract

سابقه و هدف: نازائی معمولا به عدم وقوع بارداری بعد از یکسال مقاربت بدون پیشگیری اطلاق می گردد. از روشهای تشخیص نازائی سونوگرافی کالر داپلر ترانس واژینال می باشد. زمانی که تمام ارزیابی های استاندارد نازایی در محدوده نرمال باشد، نازائی توجیه نشده تشخیص داده می شود. شاخص های همودینامیک شرائین رحمی قبل و بعد از بارداری تغییر می کند که می تواند در ارزیابی بارداری مفید باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات شاخص های همودینامیک شرائین رحمی با استفاده از سونوگرافی کالرداپلر ترانس واژینال در افراد با نازائی توجیه نشده می باشد. مواد و روشها: این مطالعه پروسپکتیوکوهورت بر روی 50 نفر از خانم های با نازائی توجیه نشده که به بیمارستان الزهرا (س) شهرستان تبریز در شهریور ماه سال 1384 مراجعه کردند، انجام شد. از بیماران در روز دوم پریود و بعد از القای تخمک گذاری، سونوگرافی کالر داپلر ترانس واژینال بعمل آمد. سپس با مشاهده فولیکول غالب (قطر بیش از 18-17 میلی متر)، گنادوتروپین جفتی انسانی (10000-5000 واحد) عضلانی تزریق گردید و 24 تا 48 ساعت بعد تلقیح داخل رحمی (IUI) انجام شد. سپس شاخص های همودینامیک شامل شدت جریان و مقاومت شرائین رحمی، همچنین ضخامت و اکوژنیسیته آندومتر توسط سونوگرافی اندازه گیری و در دو گروه حامله و غیرحامله مقایسه صورت گرفت. یافته ها: میانگین شاخص های شدت جریان و مقاومت شرائین رحمی چپ و راست در روز دوم پریود و روز تزریق گنادوتروپین جفتی انسانی در گروه حامله و غیرحامله تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت میانگین جریان خون شرائین رحمی با افزایش ضخامت آندومتر در گروه غیر حامله افزایش یافته و در افراد حامله با افزایش ضخامت آندومتر کاهش یافته بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تغییرات شاخصهای همودینامیک شرائین رحمی نمیتواند روش مطمئن جهت ارزیابی بارداری در افراد با نازائی توجیه نشده باشد.