تأثیر تمرینات قدرتی و استقامتی برغلظت ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، دی هیدرواپی اندرسترون بزاقی دختران غیر فعال

Abstract

سابقه و هدف: به هنگام فعالیت‌های بدنی شدید، فرد تحت تاثیر فشارهای جسمانی و روانی قرار میگیرد که موجب تغییرات هورمونی و ایمنی میشود. این مطالعه به منظور بررسی تأثیرتمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A(IgA)، کورتیزول و دی هیدرواپی اندرسترون (DHEA) بزاقی دختران غیرفعال انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به روش نیمه تجربی بر روی 29 دانشجوی دختر غیر ورزشکار با میانگین سن 2/2±24 سال، قد 6/7±161 سانتی متر و توده بدن 12/7±6/58 کیلوگرم که به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب شدند، انجام گردید. دانشجویان به صورت تصادفی درسه گروه کنترل (9 نفر)، تمرین استقامتی (10 نفر) و تمرین قدرتی (10 نفر) قرار گرفتند. برنامه استقامتی در هفته اول شامل دویدن با شدت 65% ضربان قلب بیشینه (MHR) به مدت 16 دقیقه بود که در هفته هشتم به تدریج به 80% MHR و به مدت 30 دقیقه رسید. برنامه تمرین قدرتی شامل اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و ساق پا بود که در هفته اول با 50% یک تکرار بیشینه (IRM) در دو نوبت با 10 تکرار اجرا شد. در هفته هشتم بار کار به 80% IRM در سه نوبت با 6 تکرار رسید. 5 میلی لیتر بزاق تحریک نشده استراحتی در سه مرحله پیش، پایان هفته چهارم و هفته هشتم فعالیت در ساعت 8 صبح جمع آوری و متغیرهای IgA، کورتیزول و DHEA با استفاده از کیت های اختصاصی بزاقی و به روش الایزا اندازه گیری شد.یافته ها: یافته ها نشان داد غلظت IgA در گروه قدرتی پس از هفته چهارم فعالیت افزایش معنی داری یافت که در مقایسه بین گروهی این تفاوت معنی دار بود (000/0=p و 97/17=f). مقایسه بین گروهی غلظت DHEA ،تفاوت معنی داری را میان گروه قدرتی با دو گروه دیگر نشان داد که حاکی از افزایش غلظت آن در گروه قدرتی بود (006/0=p و 96/4=f). بررسی نسبت DHEA/C نشان داد که در مرحله 3 نسبت به مرحله 1 تفاوت معنی داری میان گروه قدرتی با گروههای دیگر وجود دارد (025/0=p و 52/3=f). میزان کورتیزول گروه ها تغییراتی نکرد. همبستگی معنی داری بینIgA و کورتیزول مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شدت و حجم تمرینات انجام شده بر عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر عفونت تاثیری نداشته و افزایش وضعیت آنابولیکی بدن احتمالا در نتیجه اجرای تمرینات قدرتی حاصل می شود.