اثر روغن هسته انگور بر میزان اضطراب و فعالیت های حرکتی رت های نر بالغ نژاد ویستار

Abstract

سابقه و هدف: اضطراب یک بیماری رایج در جامعه می باشد که نوروترانسمیترهای متعددی در آن دخیل می باشند. استفاده از داروهای شیمیایی برای درمان این بیماری با عوارض جانبی بیشماری همراه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی خواص ضد اضطرابی روغن هسته انگور بر موش‌های صحرایی نر در مدل ماز بعلاوه‌ای مرتفع است.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی رت­ها در محدوده وزنی 250-300 گرم به 5 گروه آزمایشی 8 تائی تقسیم و روغن هسته انگور 5 روز متوالی به روش گاواژ تجویز و تست‌های رفتاری 30 دقیقه پس از گاواژ انجام شد. خصوصیات ضد اضطرابی روغن هسته انگور توسط مدل ماز بعلاوه‌ای مرتفع و تعادل حرکتی با استفاده از دستگاه روتارود بررسی شدند. پس از تست­های رفتاری، از قلب حیوانات تحت بی هوشی عمیق خونگیری شد و پس از جدا کردن سرم تست ظرفیت آنتی اکسیدانی انجام شد.

یافته­ ها: در گروههای دریافت کننده روغن هسته انگور با دوزهای50 (2/1±15)، 100(8/1±21/5) و 200(8/1±27/5) میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن، تعداد دفعات ورود به بازوی باز در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (0/008=p، 0/005=p و 0/008=p). همچنین روغن هسته انگور با دوز 200(95/17±177/5) میلیگرم باعث افزایش معنی داری در مدت زمان ماندن در بازوهای باز شد(0/023=p). ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم خون در گروههای دریافت کننده روغن هسته انگور به میزان چشمگیری بیشتر بود.

نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، روغن هسته انگور ممکن است از طریق مهار استرس اکسیداتیو باعث کاهش میزان اضطراب در موش های صحرایی نر در مدل ماز به علاوه مرتفع شود.