نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفرهادی, علیfa_IR
dc.contributor.authorیوسفی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorابوحسینی طبری, محدثهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:35:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:35:40Z
dc.date.available1399-08-23T07:35:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:35:40Z
dc.date.issued2016-06-01en_US
dc.date.issued1395-03-12fa_IR
dc.identifier.citationفرهادی, علی, یوسفی, محمد رضا, ابوحسینی طبری, محدثه. (1395). اثرات ضد سستودی و ضد نماتودی عصاره متانولی گیاه آنغوزه در آلودگی تجربی در مدل موش سوری. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 18(6), 47-51. doi: 10.22088/jbums.18.6.47fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.18.6.47
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-5809-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587942
dc.description.abstractسابقه و هدف: داروهای ضد انگل سنتتیک اغلب همراه با مشکلاتی چون مقاومت دارویی و اثرات جانبی می باشند. از آنجائیکه گیاه آنغوزه در طب سنتی برای درمان عفونت های انگلی کاربرد دارد و در مطالعات متعدد نیز خواص ضدلیشمانیایی، ضدژیاردیایی و ضدقارچی از این گیاه گزارش شده است لذا این مطالعه به منظور بررسی خواص ضدانگلی عصاره متانولی آنغوزه انجام شده است. مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی بر روی 100 سر موش سوری نر که به 10 گروه 10 تایی تقسیم شدند، انجام گردید. القا عفونت با خوراندن تخم نماتود سیفاسیا ابولاتا و سستود هیمنولپیس نانا انجام شد. گروه اول به عنوان شاهد سستود و گروه لازم شاهد نماتو در نظر گرفته شده و هیچ دارویی دریافت کردند. گروه سوم داروی استاندارد ضد سستود پرازی کوانتل (با دوز 25 mg/kg) دریافت کردند. گروه چهارم تحت تیمار با داروی استاندارد ضد نماتود پیپرازین (با دوز 20 mg/kg) قرار گرفتند. گروه های پنجم، ششم و هفتم تحت القای عفونت و با غلظت های 5/2% و 5% و 10% از عصاره آنغوزه تیمار شدند. گروه های هشتم، نهم و دهم نیز تحت القای عفونت نماتودی قرار گرفته و با غلظت های2/5% و 5% و10% از عصاره آنغوزه تیمار شدند. موش ها به مدت دو هفته تحت تیمار قرار گرفتند. در پایان هفته اول و دوم تعداد تخم انگل در نمونه مدفوع و در پایان مطالعه نیز تعداد کل کرم های موجود در دستگاه گوارش شمارش و مقایسه گردید. یافته­ ها: در هفته اول درمان تفاوت معنی دار میان تعداد تخم سیفاسیا ابولاتا در موش های درمان شده با آنغوزه حتی در بالاترین غلظت (3/11± 166/4) در مقایسه با شاهد (9/5± 235) مشاهده نشد. درمان آلودگی نماتودی با عصاره آنغوزه پس از دو هفته نیز منجر به کاهش تعداد تخم و انگل نشد (0/05<p). در حالی که در گروه آلوده به سستود درمان با آنغوزه در تمامی دوز های مورد استفاده منجر به کاهش معنی دار تعداد تخم و انگل در مقایسه با شاهد گردید(0/05p<). نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آنغوزه دارای اثرات ضدنماتودی در مدل آزمایشگاهی نبوده اما دارای خواص ضدسستودی می باشد.fa_IR
dc.format.extent373
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.18.6.47
dc.subjectآنغوزهfa_IR
dc.subjectسیفاسیا ابولاتاfa_IR
dc.subjectپیپرازینfa_IR
dc.subjectهایمنولپیس ناناfa_IR
dc.subjectپرازیکوانتلfa_IR
dc.subjectموش سوریfa_IR
dc.subjectانگل شناسیfa_IR
dc.titleاثرات ضد سستودی و ضد نماتودی عصاره متانولی گیاه آنغوزه در آلودگی تجربی در مدل موش سوریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحقیقیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاداسلامی واحد بابلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاداسلامی واحد بابلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آملfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue6
dc.citation.spage47
dc.citation.epage51


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد