حساسیت باکتری های مولد عفونت ادراری کودکان نسبت به برخی آنتی بیوتیک های موجود

Abstract

سابقه و هدف: امروزه به واسطه استفاده نامناسب و بی رویه از آنتی بیوتیک ها شاهد موارد زیاد مقاومت دارویی نسبت به پاتوژن ها و ارگانیسم ها می باشیم و این در حالیست که بنظر می رسد با دسترسی به انواع آنتی بیوتیک های جدید، درمان بیماری های عفونی با موفقیت انجام گردد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی نمونه های ادراری بیماران مشکوک به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی کودکان امیرکلا انجام گردید. سپس بر روی نمونه های کشت مثبت، تست حساسیت میکروبی در برابر آنتی بیوتیک ها به روش Kirby-Bauer Technique انجام گرفت. یافته ها: در میان 586 بیمار با کشت ادرار مثبت، فراوانی جنسی در دختران بیشتر از پسران (64.3% در برابر 35.7%) بوده و شایعترین ارگانیسم های پاتوژن به ترتیب شامل اشرشیاکولی (61.1%)، انتروباکتر (15.7%)، پروتئوس، استافیلوکوک و پسودوموناس بوده و این در حالیست که در نوزادان انتروباکتر شیوع بیشتری داشته (52.6%) و اشرشیاکولی و پسودوموناس در درجه بندی مطرح بودند و این اختلاف در دو گروه مزبور معنی دار بوده است (P<0.0001). براساس این مطالعه، بدون توجه به سوش ایجاد کننده بیماری، آنتی بیوتیک های موثر به ترتیب حساسیت میکروبی ارگانیسم شامل آمیکاسین، جنتامایسین، توبرامایسین و نالیدیکسیک اسید بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، به آمپی سیلین و کوتریموکسازول به ترتیب 100% و 80% مقاومت میکروبی ایجاد شده است. همچنین در بیماران بستری با عفونت ادراری می توان قبل از انجام آنتی بیوگرام از آمیکاسین و جنتامایسین استفاده نمود. البته می توان در بیماران بستری با عفونت ادراری، می توان قبل از نتایج حساسیت میکروبی از آمیکاسین یا جنتامایسین استفاده نمود.