مطالعه اثر محافظتی عصاره لیپیدیوم ساتیوم بر اسپرماتوژنز در بیضه رت دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

خلاصهسابقه و هدف: اختلال در باروری یکی از عوارض دیابت می باشد. دیابت، استرس اکسیداتیو و مرگ سلولی در بیضه ایجاد می کند. لیپیدیوم ساتیوم یا شاهی، گیاهی با خواص ضد دیابتیک می باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر حفاظتی عصاره لیپیدیوم ساتیوم بر اثرات دیابتیک و تخریبی ناشی از استرپتوزوتوسین در بیضه رت انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 36 رت بالغ بطور تصادفی به شش گروه شش تائی تقسیم شدند. گروه 1 یا کنترل، نرمال سالین و گروههای 2 و 3 به ترتیب mg/kg 200 و 400، عصاره لیپیدیوم ساتیوم دریافت نمودند. گروه 4 mg/kg 65 استرپتوزوتوسین جهت القاء دیابت و گروه 5 و 6، علاوه بر mg/kg 65 استرپتوزوتوسین، به ترتیب mg/kg 200 و 400 عصاره لیپیدیوم ساتیوم دریافت نمودند. استرپتوزوتوسین بصورت تک دوز و عصاره لیپیدیوم ساتیوم و نرمال سالین به مدت 21 روز، روزی یکبار تجویز شد. 22 روز پس از شروع آزمایشات حیوانات تشریح و بیضه آنها مورد ارزیابی هیستولوژیک و مورفومتریک قرار گرفت. یافته ها: درمان با استرپتوزوتوسین باعث اختلال اسپرماتوژنز و کاهش معنی دار ضخامت اپی تلیوم ژرمینال (µ65/4±8/70) در مقایسه با گروه کنترل ( µ87/6±60/95) شد (05/0>p). درمان با عصاره لیپیدیوم ساتیوم به میزان mg/kg 200 و 400 به ترتیب باعث کاهش معنی دار ضخامت اپی تلیوم ژرمینال به µ56/7±20/70 و 12/6±50/77 در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0>p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از عصاره لیپیدیوم در دوزهای mg/kg 400 و200 بر روی بافت بیضه اثر توکسیک دارد و نمی تواند اسپرماتوژنز را در بیضه دیابتیک ناشی از استرپتوزوتوسین محافظت نماید.