نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخادم ابوالفضلی،, محبوبهfa_IR
dc.contributor.authorمهدوی،, سیدربیعfa_IR
dc.contributor.authorمهدوی،, محمدfa_IR
dc.contributor.authorعطایی, غلامرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:35:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:35:18Z
dc.date.available1399-08-23T07:35:17Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:35:18Z
dc.date.issued2013-03-01en_US
dc.date.issued1391-12-11fa_IR
dc.identifier.citationخادم ابوالفضلی،, محبوبه, مهدوی،, سیدربیع, مهدوی،, محمد, عطایی, غلامرضا. (1391). افزایش دز جذبی پرتوهای مگاولتاژ در ژل پلیمر دزیمتر حاوی نانوذرات طلا. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(2), 31-37. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.2.31fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.2.31
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4347-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587903
dc.description.abstractخلاصهسابقه و هدف: امروزه تنها روش دزیمتری سه بعدی با استفاده از ژل های پلیمری حساس به پرتو می‌باشد، که در دهه‌ اخیر به آن توجه چشمگیری شده است. هدف از این تحقیق، ارزیابی مقدار افزایش دز جذبی با بکارگیری توزیع یکنواخت نانوذرات طلا به عنوان یک ماده کنتراست‌زا با عدد اتمی بالا در ژل پلیمر MAGICA می‌باشد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی و شبیه سازی، از دزیمتر ژل پلیمری نوع MAGICA برای اندازه‌گیری مقدار افزایش دز جذبی پرتوهای مگاولتاژ با افزودن نانوذرات طلا که تحت تابش پرتو ایکس با انرژی MV 18 از شتابدهنده‌ خطی قرار گرفتند، استفاده شد. مراحل خوانش مقدار دز با کمک تصویربرداری MRI انجام گرفت و سپس با استفاده از کد محاسباتی MCNPX شبیه سازی شد و نتایج آن با آزمایش تجربی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت. یافته ها: پاسخ دز ژل پلیمرMAGICA در محدوده دز 0 تا 600 سانتی گری خطی و قدرت تفکیک دز در ترازهای دز کمتر از 300 سانتی گری، کمتر از 7/0 گری بوده است. فاکتور افزایش دز جذبی با اضافه شدن نانوذرات طلا به غلظت‌های mM 1/0، mM 2/0 و mM 4/0 به ترتیب 10% ، 2% و 4% بوده است. همچنین فاکتور افزایش دز جذبی که با استفاده از کد محاسباتی MCNPX شبیه سازی شد برای غلظت‌های mM 1/0، mM 2/0 و mM 4/0 به ترتیب 10% ، 2% و 3% بوده است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بهینه غلظت نانوذرات طلا برای رسیدن به بیشینه دز جذبی در هر دو مطالعه تجربی و شبیه سازی mM 1/0 می باشد، که برای انجام مطالعات کلینیکی می‌توان از آن استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent366
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.2.31
dc.subjectدزیمتریfa_IR
dc.subjectژل پلیمر دزیمترfa_IR
dc.subjectمواد کنتراست‌زاfa_IR
dc.subjectنانوذرات طلا.fa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleافزایش دز جذبی پرتوهای مگاولتاژ در ژل پلیمر دزیمتر حاوی نانوذرات طلاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue2
dc.citation.spage31
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد