| dc.contributor.author | صالحی عمران ،, محمدتقی | fa_IR |
| dc.contributor.author | خصوصی نیاکی،, محمدرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمی, ،سیدعارف | fa_IR |
| dc.contributor.author | صابریان, فاطمه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:35:12Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:35:12Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:35:12Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:35:12Z | |
| dc.date.issued | 2005-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صالحی عمران ،, محمدتقی, خصوصی نیاکی،, محمدرضا, هاشمی, ،سیدعارف, صابریان, فاطمه. (1384). وضعیت سطح سرمی دیگوکسین در بیماران قلبی و نقش سن در ارتباط با علائم مسمومیت با دیگوکسین. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 7(3), 69-72. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-2624-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587893 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: باتوجه به مصرف زیاد داروی دیگوکسین توسط بیماران قلبی و شیوع بالای مسمومیت با آن، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت سطح سرمی دیگوکسین و نقش سن در رابطه با بروز علائم مسمومیت در بیماران قلبی دریافت کننده دارو می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه بر وری 441 بیمار مصرف کننده دیگوکسین در بیمارستان شهید بهشتی، انجام شد. این بیماران سابقه و مصرف طولانی دیگوکسین داشته و به دلایل مختلف از جمله وجود علائم مسمومیت و علائم قلبی در بیمارستان بستری بودند. پس از گرفتن شرح حال و بررسی وجود علائم مسمومیت، سطح سرمی دیگوکسین اندازه گیری شد. یافته ها: از 441 بیمار مورد بررسی، 63 نفر دارای علائم مسمومیت با دیگوکسین و 378 نفر بدون علائم مسمومیت بوده اند از 63 بیمار با علائم مسمومیت با دیگوکسین، 27 نفر سطح سرمی دیگوکسین بالاتر از 2 نانوگرم در دسی لیتر سرم داشته که 82% این افراد سن پایین تر از 70 سال داشتند و 36 نفر سطح سرمی دیگوکسین پایین تر از 2 نانوگرم در دسی لیتر سرم داشته که 95% این ها سن بالاتر از 70 سال داشته اند. از 378 نفر از بیماران بدون علائم مسمومیت با دیگوکسین، 42 نفر (11%) سن بالاتر از 70 سال داشته اند که همه آنها سطح سرمی دیگوکسین پایین تر از 2 نانوگرم در دسی لیتر سرم داشتند در دسی لیتر سرم داشتند و 336 نفر (89%) از آنها سن پایین تر از 70 سال داشته اند که 13 نفر (4%) از آنها سطح سرمی دیگوکسین بالاتر از 2 نانوگرم در دسی لیتر سرم و 323 نفر (96%) سطح سرمی پایین تر از 2 نانوگرم در دسی لیتر سرم داشته اند. نتیجه گیری: با وجودی که بیشترین سطح سرمی دیگوکسین در بیماران بدون علائم مسمومیت با دیگوکسین بالاتر از 2 نانوگرم در دسی لیتر می باشد ولی سطح سرمی پایین تر از 2 نانوگرم در دسی لیتر هم (بخصوص در افراد مسن، بالای 70 سال) می تواند باعث ایجاد مسمومیت با دیگوکسین شود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 227 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | مسمومیت | fa_IR |
| dc.subject | دیگوکسین | fa_IR |
| dc.subject | بیماران قلبی | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | وضعیت سطح سرمی دیگوکسین در بیماران قلبی و نقش سن در ارتباط با علائم مسمومیت با دیگوکسین | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 7 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 69 | |
| dc.citation.epage | 72 | |
