حاملگی ناشی از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم به داخل تخمک در مبتلایان به آزواسپرمی انسدادی و غیر انسدادی

Abstract

سابقه و هدف: آزواسپرمی به عدم وجود اسپرم در مایع منی گفته می شود که شایعترین علت نازایی با علت مردانه می باشد و تقریبا در 20-10 درصد مردان با یافته های غیر طبیعی در مایع منی دیده می شود. تا ان اواخر امکان باروری و درمان برای زوجین نابارور بدلیل آزواسپرمی به غیر از اهداء اسپرم وجود نداشت اما با معرفی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم بداخل تخمک (ICSI) دریچه جدیدی برای درمان ناباروری بیماران مبتلا به آزواسپرمی گشوده است. در این مطالعه پیامد 50 مورد ICSI متوالی با اسپرم بدست آمده از روش جراحی در بیماران آزواسپرم بررسی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه 50 مورد عمل ICSI با استفاده از اسپرم های آسپیره شده از اپیدیدیم یا اسپرم بدست آمده از بیضه، در 45 زوج نازای مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری مهر بین سال های 82-1380 ارزیابی گردید. از این تعداد، 30 مورد آزواسپرم انسدادی و 20 مورد را غیر انسدادی تشکیل می دادند. میزان لقاح و حاملگی در دو گروه تعیین و با یکدیگر مقایسه گردید. پس از تکمیل داده ها تجزیه و تحلیل نهایی با استفاده از آزمون های تی تست و کای دو انجام گرفت و (P<0.05) بعنوان سطح معنی دار تعیین گردید. یافته ها: در دو گروه آزواسپرمی انسدادی و غیر انسدادی بترتیب 172 و 116 تخمک در مرحله متافاز II تزریق گردید که از این تعداد 69.2% و 64.6% لقاح یافتند. در دو گروه آزواسپرمی انسدادی و غیر انسدادی میزان حاملگی های بالینی بترتیب 23.3% و 25% اعلام شد. میزان حاملگی های ادامه یافته در دو گروه مشابه (20%) گزارش گردید. نتیجه گیری: بیماران آزواسپرم بالقوه بارور هستند و با استفاده از تکنیک های جدید بدست آوردن اسپرم و عمل میکرواینجکشن، لقاح و حاملگی موفق حاصل می شود.