ارزیابی برنامه پزشک خانواده شهری ایران از دیدگاه مدیران و مجریان

Abstract

سابقه و هدف: برنامه پزشک خانواده شهری به منظور ارائه خدمات سلامت در پیشگیری از بیماری­ها، تشخیص، درمــان و بهبود کیفیت زندگی از تیرماه 1391 در دو استان فارس و مازندران اجرا شد. این مطالعه با گذشت نزدیک به 5 سال از سابقه اجرا به منظور ارزیابی برنامه پزشک خانواده شهری انجام گرفت. مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی در زمستان 1395 بر روی مدیران و مجریان طرح برنامه پزشک خانواده شهری در کلیه شهرهای استانهای فارس و مازندران به صورت سرشماری انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته شامل 2 بخش متغیرهای فردی با 11 سئوال باز و بسته و سطح عملکرد برنامه پزشک خانواده شهری با 18 سئوال در مقیاس لیکرت با امتیاز 1 تا 5 جمع­آوری گردید. میانگین عملکرد کلی از 5 نمره به سه سطح ضعیف (کمتر از 2/5) متوسط (3/5-2/5) و خوب (بالاتر از 3/5) طبقه­بندی شد. یافته­ ها: از بین 530 مدیر و مجری برنامه پزشک خانواده شهری، 168 نفر(31/7درصد) عملکرد برنامه را در سطح ضعیف، 295 نفر(55/7 درصد) در سطح متوسط و 67 نفر(12/6درصد) در سطح خوب قضاوت نمودند. میانگین عملکرد برنامه از 5 نمره 0/64±2/83 ارزیابی شد. بین استان محل خدمت، جمعیت شهری محل خدمت، تحصیلات، رشته تحصیلی، سابقه خدمت، محل خدمت، و سمت مدیران و مجریان و قضاوت­شان در ارزیابی سطح عملکرد برنامه پزشک خانواده شهری رابطه معنی­دار وجود داشت (0/05p<). نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سطح عملکرد برنامه پزشک خانواده شهری از دیدگاه اکثر مدیران و مجریان در حد متوسط بود.