مقایسه تأثیر اندانسترون با پروپوفول بر روی خارش بعد از مخدر اینتراتکال در سزارین الکتیو

Abstract

سابقه و هدف: خارش یکی از عوارض شایع و ناراحت کننده مخدر نوروآگزیال می باشد. میزان بروز آن بخصوص در جراحی سزارین بیشتر است. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر اندانسترون و پروپوفول با دوز کمتر از خواب آوری در درمان خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در جراحی سزارین انجام شد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه آینده نگر، ۹۰ بیمار با کلاس ۱و۲ انجمن بیهوشی آمریکا با میانگین سنی ۳۰ سال و سزارین بار اول، تحت بی حسی داخل نخاعی با ۲۵ gµ فنتانیل و ۱۰ mg بوپیواکائین ۰/۵ درصد قرار گرفتند. زنان بطور تصادفی به دو گروه ۴۵ نفری تقسیم و یک گروه ۴ mg اندانسترون و گروه دیگر ۱۰ mg پروپوفول ابتدا و سپس ۱۰ µg/kg/min بصورت انفوزیون دریافت کردند. میزان بروز و شدت خارش بر اساس سیستم نمره دهی بینایی حین عمل و در ریکاوری ثبت شد. یافته ها: بیشترین زمان بروز خارش ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از تزریق بود. میزان بروز خارش حین عمل ۲/۲۲ و۷/۲۶% و در ریکاوری ۷/۶ و ۸/۸% بترتیب در گروههای اندانسترون و پروپوفول بود (۰/۵p=، ۰/۴p=). متوسط نمره شدت خارش حین عمل ۰/۶۹±۱/۸۵ و ۰/۸۱±۱/۶۶ و در ریکاوری ۰/۵۷±۱/۳۳ و ۰/۵±۱/۲۵ بترتیب در گروههای اندانسترون و پروپوفول گزارش شد(۰/۶۵p=)(۰/۸۴p=). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه اندانسترون و دوز کمتر از خواب آوری پروپوفول مطمئن و بخوبی تحمل شدند. بدلیل تاثیر هر دوی این داروها در درمان خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال، از آنها می توان بصورت کلینیکال، استفاده کرد.