عدم همراهی ژنتیکی پلی مورفیسم rs1946518 اینترلوکین 18 و عفونت مزمن هپاتیت B

Abstract

div style=text-align: justify;span style=font-family:times new roman;strongspan style=color:blue;سابقه/span/strong strongspan style=color:blue;و هدف: /span/strongspan style=color:windowtext;اینترلوکین 18 عضوی از سایتوکین ها است که با القای فعالیت اینترفرون گاما با همکاری اینترلوکین 12، نقش مهمی را در پاسخ ایمنی با واسطه سلول های /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;Th1 /span/spanspan style=color:windowtext;nbsp;بازی می کند. اینترلوکین 12 و اینترلوکین 18 می توانند نقش مهمی در پاکسازی ویروس ها داشته باشند. با توجه به اهمیت اینترلوکین 18، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم (/spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;-607 C/A: rs1946518/span/spanspan style=color:windowtext;) در ژن اینترلوکین 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;B/span/spanspan style=color:windowtext; مزمن انجام گردید./spanbr strongspan style=color:blue;مواد و روشshy;ها:/span/strong span style=color:windowtext;در این مطالعه مورد-شاهدی، /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;DNA/span/spanspan style=color:windowtext; ژنومیک مربوط به 115 بیمار مبتلا به هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;B/span/spanspan style=color:windowtext; مزمن (با نتایج مثبت تست های سرولوژیک /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;HBsAg/span/spanspan style=color:windowtext; و /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;Anti-HBcAb/span/spanspan style=color:windowtext;) و 115 فرد کنترل غیرمبتلا به هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;B/span/spanspan style=color:windowtext; (با نتایج منفی تست های سرولوژیک /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;HBsAg/span/spanspan style=color:windowtext; و /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;Anti-HBc Ab/span/spanspan style=color:windowtext; و عدم سابقه بیماری کبدی) با روش /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;nbsp;Salting out/span/spanspan style=color:windowtext; استخراج و ژنوتایپ مربوط به پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (/spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;-607 C/A: rs1946518/span/spanspan style=color:windowtext;)، توسط روش/spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext; PCR-RFLP/span/spanspan style=color:windowtext;توالی یابی شد./spanbr strongspan style=color:blue;یافته ها:/span/strong span style=color:windowtext;فراوانی ژنوتایپی /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;TT ,GT ,GG/span/spanspan style=color:windowtext; در افراد بیمار به ترتیب 40 %، 49/6 %، 10/4 % و در گروه سالم به ترتیب 41/7 %، 42/6 %، 15/7 % بدست آمد. اختلاف آماری معنی داری بین گروه بیمار و سالم مورد مطالعه مشاهده نشد./spanbr strongspan style=color:blue;نتیجه گیری: /span/strongspan style=color:windowtext;بر اساس نتایج این مطالعه، ارتباط مشخصی بین پلی مورفیسم اینترلوکین 18 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت /spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;B/span/spanspan style=color:windowtext; مزمن وجود نداشت. بنابراین این پلی مورفیسم نمی تواند یک عامل موثر در استعداد ابتلا به هپاتیت/spanspan dir=LTRspan style=color:windowtext;B /span/spanspan style=color:windowtext;nbsp;مزمن باشد. /span/span/div