تأثیر مراقبت مادرانه آغوشی‌ بر سلامت روان مادران دارای نوزاد نارس

Abstract

سابقه و هدف: مادران دارای نوزاد نارس، درجات بالایی از فشار روانی را تجربه می­کنند. با توجه به اهمیت سلامت روانی مادران به عنوان محورخانواده و اولین مراقبت دهنده شیرخوار، این مطالعه با هدف بررسی مراقبت مادرانه آغوشی بر سلامت روان مادران دارای نوزاد نارس انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه نیمه تجربی،60 مادر دارای نوزاد نارس(کمتر از 37 هفته بارداری) بستری در مرکز آموزشی درمانی آیت اله روحانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل، در گروه 30 نفری کنترل و آزمون انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر فرم 28سوالی دارای 4 مقیاس فرعی: علائم جسمانی، علائم اضطرابی و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی، علائم افسردگی جمع آوری گردید. نمره بالاتر از 22 نیز بیانگر علائم بیماری می باشد. مادران در گروه آزمون مراقبت مادرانه آغوشی رابمدت حداقل 2 ساعت، 4-3مرتبه در روز بمدت یک هفته انجام دادند. مادران درگروه کنترل از روند جاری مراقبت بخش برخوردار بودند. پرسشنامه ها ابتدا و یک ماه بعد از بستری نوزاد در هر دو گروه تکمیل و داده­ها مورد مقایسه قرارگرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نمره کلی سلامت روان در گروه مداخله قبل و بعد از مراقبت مادرانه از (13/09±28/77) به (6/51±13/56) و درگروه کنترل از (15/97±30/86) به (8/89±20/90) تغییریافت (0/01>p). در ارتباط با خرده مقیاسها، در گروه مداخله و کنترل بترتیب نشانه­های اضطراب و اختلال خواب (1/5±3/7 در مقابل 3/39±5/67)، اختلال عملکردهای اجتماعی (2/58±5/9 در مقابل 2/2±7/12)، نشانه­های جسمانی (1/58±2/13 در مقابل 3/31±5/2) اختلاف آماری معنی­دار در دو گروه وجود داشت(0/05>p)، لیکن درخصوص نشانه­های افسردگی (1/3±1/03 درمقابل 2/31±2/7) این اختلاف معنی دار نبود (0/05<p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، مراقبت مادرانه آغوشی می­تواند بعنوان راهکاری جهت بهبود سلامت روانی مادران دارای نوزادان نارس بکار گرفته شود.