تاثیر لمس یاکسون بر واکنش‌های رفتاری نوزادان نارس

Abstract

سابقه و هدف: نوزادان نارس از ابتدای حیات خود به دلیل تکامل ناقص فیزیکی در معرض منابع تنش زای متعددی هستند. لمس درمانی به عنوان یکی از روشهای موثر در تقلیل این تنش ها به شمار می­آید. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر لمس یاکسون و مراقبت­های معمول پرستاری بر واکنش­های رفتاری نوزادن نارس انجام شد.

مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی (مداخله ای) 60 نوزاد نارس (سن بارداری 34-26 هفته) بستری در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور کرمان به صورت تصادفی انتخاب شدند و با روش کمینه سازی به دو گروه لمس یاکسون (30 نوزاد) و کنترل(30 نوزاد) تقسیم شدند. نوزادان گروه مداخله، لمس یاکسون را دو بار در روز به مدت 15 دقیقه و برای 5 روز متوالی دریافت کردند. نوزادان گروه کنترل فقط مراقبتهای معمول پرستاری را دریافت کردند. ­واکنشهای رفتاری(بی­ قراری، بیداری، خواب) نوزادان نارس توسط سیستم نمره­ دهی واکنش های رفتاری آندرسون (Anderson Behavioral state Scoring System=ABSS) قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد.

یافته­ ها: میانگین نمره واکنش ­های رفتاری آندرسون (ABSS) در نوزادان نارس شرکت کننده در گروه کنترل 0/14±10/63 و در گروه مداخله 0/14±4/83 بود. همچنین بین نمره واکنش­ های رفتاری نوزادان نارس دو گروه بعد از انجام مداخله تفاوت معنی داری وجود داشت(0/001 p=).

نتیجه گیری: با توجه افزایش وضعیت­ های خواب در نوزادان گروه یاکسون این روش لمس آرامش بخش می­تواند به عنوان یک اقدام پرستاری موثر برای نوزادان نارس در بخش مراقبت­ های ویژه نوزادان انجام گیرد.