روند علل مرگ مادران در ایران و سایر کشورهای منطقه در طول سالهای 2016-1990

Abstract

سابقه و هدف: شناخت علل مرگ مادران و فراوانی و روند هر یک از آنها در طول زمان اولین گام مهم برای سیاستگذاری در نظام سلامت در راستای کاهش مرگ مادران می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای روند علل مرگ مادران در ایران با سایر کشورهای منطقه شامل 30 کشور انجام شد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه طولی که از نوع کوهورت تاریخی می باشد، روند علل مرگ مادران بین سالهای 1990 تا 2016 مورد بررسی قرار گرفت. داده های مطالعه از سایت بار جهانی بیماریها (GBD) گردآوری شد و تحلیل ثانویه بر روی آنها با استفاده از آزمونهای رگرسیونی خطی چند سطحی انجام شد. در این مطالعه، "زمان"، متغیر مستقل و "درصد علل مرگ"، متغیر وابسته می باشد. یافته ها: از بین علل مستقیم مرگ، خونریزی، با وجود داشتن روند کاهشی معنی دار، با ضریب 0/28 مهمترین علت مرگ مادران در ایران بوده است (0/31, -0/25- ,CI= 0/001>p). سایر علل مستقیم مرگ شامل فشار خون، عفونت، سقط و حاملگی خارج رحمی، انسداد زایمان و پارگی رحم و مرگ بعلت تاخیرات نیز در طول دوره سالیانه همگی روند کاهشی معنی داری با ضرایب رگرسیونی به ترتیب 0/17، 0/16، 0/15، 0/13 و 0/02 داشته اند (0/001>p). علتهای غیر مستقیم و مرگ به سایر دلایل به ترتیب دومین و سومین رتبه را بعد از خونریزی داشتند .تقریبا روند همه علل مرگ در ایران در مقایسه با سایر کشورهای منطقه بطور معنی داری کاهش کمتری در طول دوره داشته است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که روند همه علل مرگ مادران در ایران در طول 26 سال گذشته بطور معنی داری کاهش پیدا کرده اما در مقایسه با سایر کشورهای منطقه کاهش کمتری داشته است.