شیوع‌شناسی اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان استان مازندران

Abstract

سابقه و هدف: اطلاعات جدید در زمینه اپیدمیولوژی اختلالات روانپزشکی کودک و نوجوان برای برنامه­ریزی و مدیریت نظام سلامت ضروری می باشد. علیرغم اهمیت شناخت وضعیت سلامت جمعیت کودکان و نوجوانان، تاکنون وضعیت شیوع اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان ایران مورد بررسی نظام­دار قرار نگرفته است. این مطالعه که بخشی از پیمایش ملی اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان ایران (IRCAP) است، بررسی شیوع اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان استان مازندران می پردازد. مواد و روش­ها: طی یک پیمایش مقطعی، 1051 کودک و نوجوان ساکن مازندران در سنین 18-6 سال به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. علاوه بر اطلاعات جمعیت­شناختی، برای بررسی اختلالات روانپزشکی محور یک DSM-IV، از فرم فارسی مصاحبه اختلالات اسکیزوفرنیا و خلقی کودکان و نوجوانان (-PL (K-SADS استفاده شد. یافته­ ها: شیوع کلی اختلالات روانپزشکی 18 (15/78- 20/42)، اختلالات خلقی 2 (1/38- 3/15)، اختلالات سایکوتیک 0/1 (2/02-0/55)، اختلالات اضطرابی 10/4 (8/67-12/36)، اختلال اضطراب جدایی 4/6 (3/46-6/01)، PTSD 0/3 (0/1-0/8)، اختلالات رفتاری 5/1 (3/96-6/65)، ADHD 2/9 (2/09-4/16)، اختلال سلوک 2/0 (0/1-0/8)، اختلالات عصبی رشدی 2/1 (1/38-3/15) و عقب ماندگی ذهنی 0/8 (4/0-1/49) درصد می­باشد. 9/42 درصد موارد دارای اختلالات افسردگی، به اختلالات اضطرابی هم مبتلا هستند. 17/4 درصد موارد اختلالات اضطرابی، با اختلالات رفتاری همراه است. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان مازندران شیوع قابل توجهی دارد. اختلالات اضطرابی شایع­ترین و اختلالات سایکوتیک کم­شیوع­ترین گروه اختلالات روانپزشکی هستند. اختلال اضطراب جدایی شایع­ترین و اختلال استرس پس از سانحه کم ­شیوع­ ترین اختلال اضطرابی است. اختلال نقص توجه/بیش­ فعالی شایع­ترین و اختلال سلوک کم ­شیوع­ ترین اختلال رفتاری است. در میان اختلالات روانپزشکی، بیشترین همبودی بین اختلالات افسردگی و اختلالات اضطرابی دیده می­ شود.