تمایز عصبی سلولهای بنیادی ژله‌وارتون در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان

Abstract

سابقه وهدف: سلولهای بنیادی ژله­ وارتون می­توانند گزینه مناسبی برای تمایز و ترمیم آسیب­های بافت عصبی باشند. کشت سه بعدی با فراهم آوردن محیطی شبیه بدن نسبت به کشت دو بعدی مزیت دارد. هدف از این مطالعه تمایز عصبی این سلولها در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان است. مواد و روش­ ها: این مطالعه تجربی در ۴ گروه (کشت دو بعدی در حضور محیط تمایزعصبی و عدم حضور آن و کشت سه ­بعدی در حضور محیط تمایز عصبی و عدم حضورآن) بر روی سلولهای بنیادی ژله وارتون انسانی انجام شد. برای ساخت هیدروژل، هیدروکسی­اتیل­ سلولز با نسبت ۴/۸: ۰/۸(HEC: CH- β-GF) به محلول کیتوزان-بتاگلیسروفسفات اضافه شد. سلولهای بنیادی ژله ­وارتون پس از استخراج به روش آنزیمی از ژله وارتون نوزادان بیمارستان امام خمینی تهران و تایید به روش فلوسیتومتری به تعداد ۱۰۵Í۵ سلول در هر چاهک پلیت۲۴ خانه تحت تاثیر محیط کشت تمایزی در شرایط دو بعدی و سه بعدی به مدت ۴ روز کشت داده شدند. سپس بررسی کمی بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin به عنوان دو مارکر و معیار سنجش تمایز عصبی و ژن β-actin (به عنوان کنترل داخلی و ژن معیار یا رفرنس) توسط Real time PCR انجام شد. یافته­ ها: نتایج Real time PCR نشان داد، بیان ژنهای β-Tubulin III وNestin در سلولهای بنیادی ژله وارتون در حضور محیط تمایز عصبی در هر دو شرایط کشت سه بعدی (بیش از ۲ برابر) و دو بعدی (بیش از ۴ برابر) نسبت به عدم حضور آن افزایش معنی­ دار دارد (۰/۰۰۵p<). اما بیان این ژنها تحت تاثیر محیط تمایز عصبی در شرایط کشت سه بعدی نسبت به شرایط کشت دو بعدی به طور معنی­ داری (بیش از ۱/۵ برابر ) بیشتر بود (۰/۰۱p<). نتیجه­ گیری: نتایج بدست آمده نشان داد تمایز عصبی در سلولهای بنیادی ژله ­وارتون در محیط کشت سه بعدی پایه کیتوزان بیشتر است.