مقایسه دو روش Panjabi و Dupuis در اندازه گیری میزان جابجایی و چرخش مهره ها در رادیوگرافی فلکسیون – اکستانسیون ستون فقرات کمری

Abstract

.سابقه و هدف: نظرات متفاوتی در خصوص میزان جابجایی و چرخش مهره های کمری در سطح ساجیتال بیان شده که منجر به ایجاد چالش برای پزشکان شده است. یکی از منابع اختلاف می تواند روش محاسبه باشد. از رایج ترین روش های پیشنهاد شده، دو روشPanjabi و Dupuis بوده که دارای شباهت های زیادی با هم می باشند. از این رو هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش اندازه گیری در پاسخ به این چالش بوده است.مواد و روشها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 66 مرد در محدوده سنی 45-20 سال انجام شد. متغیر های رادیوگرافی شامل جابجایی و چرخش مهره ها در سطح ساجیتال بودند که به دو روش Dupuis و Panjabi محاسبه شدند. از روش Putto برای اخذ رادیوگرافی فلکسیون – اکستانسیون استفاده گردید. سه کلیشه در وضعیت های نوترال، فلکسیون و اکستانسیون کامل از بیماران اخذ شد. پس از اسکن، کلیشه ها وارد محیط نرم افزار CARA شده و متغیر های مربوطه از آن استخراج گردید. یافته ها: نتایج حاکی از عدم اختلاف معنی دار بین دو روش در محاسبه میانگین میزان جابجایی سگمان های (L1 (p=0.19), L2 (p=0.15), L3 (p=0.12), L4 (p=0.89 بود. همچنین اختلاف معنی داری بین دو روش در محاسبه میانگین میزان چرخش سگمان های(L1 (p=0.13), L2 (p=0.32), L3 (p=0.08), L4 (p=0.11 وجود ندارد. هم چنین همبستگی بین متغیر های محاسبه شده با دو روش در تمام سطوح بالا بوده است. نتیجه گیری: اختلافی از نظر محاسبه میزان جابجایی و چرخش سگمان های حرکتی ستون فقرات کمری بین دو روش Panjabi و Dupuis وجود نداشت. اما از آنجایی که امکان محاسبه میزان جابجایی و چرخش مهره L5 به روش Dupuis وجود ندارد، از نظر بالینی بکار گیری روش Panjabi بهتر خواهد بود.