تاثیر سه ماده ضدعفونی کننده مختلف بر روی دیسکهای آلژینات به دو روش غوطه وری و اسپری

Abstract

سابقه و هدف: کنترل عفونت یکی از مباحث مهم در دندانپزشکی است. دندانپزشکان با میکروارگانیسم های مختلفی در تماس هستند، که منابع عمده این میکروارگانیسمها، خون و بزاق بیماران می باشد. در پروتز قالب های آلوده به خون و بزاق بیماران، با پرسنل لابراتوار و مطب در تماس می باشند. بنابراین ضدعفونی این مواد مهم می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر ضدعفونی کنندگی سه ماده با ترکیب مختلف بر روی دیسکهای آلژینات به دو روش غوطه وری و اسپری انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی- مداخله ای قدرت ضدعفونی کنندگی سه ماده هیپوکلریت سدیم 5/0%، دکونکس 2 درصد و سانوسیل D2 به دو روش غوطه وری و اسپری بر روی 1584 دیسک آلژیناتی که به 12 میکروارگانیسم گرم مثبت و منفی آلوده شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نیمی از میکروارگانیسم ها استاندارد و نیمی دیگر بیمارستانی بودند. برای هر نوع باکتری تعداد 40 دیسک آلژیناتی تهیه گردید که 20 نمونه آن به مدت یک دقیقه و 20 نمونه دیگر به مدت 4 دقیقه با سوسپانسیون باکتریایی 108cfu/ml آلوده گردیدند. در گروه کنترل برای هر باکتری، 12 دیسک استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که قدرت ضدعفونی کنندگی هیپوکلریت سدیم 5/0% به روش غوطه وری و اسپری نسبت به کونکس 2% و سانوسیل D2 متفاوت است (001/0>p) هیپوکلریت سدیم 5/0% بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را دارد. تنها 8/0% نمونه های روش غوطه وری و 3/3% نمونه های روش اسپری رشد باکتری داشتند. در بررسی مقاومت میکروبی، گونه های بیمارستانی مقاومت بیشتری به ضدعفونی داشتند و تفاوت معنی داری در روش غوطه وری مشاهده شد (3/4= X2=4.3 P). نهایتاً سودوموناس آئروژینوزا و کلبیسلا پنومونیه توسط دکونکس و سانوسیل از بین نرفتند. زمان آلودگی دیسک های آلژیناتی با سوسپانسیون باکتریایی بر قدرت اثر مواد ضدعفونی کننده بی تأثیر است و تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه هیپوکلریت سدیم 5/0% در ضدعفونی قالبهای آلژیناتی مؤثرتر از دکونکس 2% و سانوسیل D2 است. به علت خاصیت هیدروفیلیک آلژینات، روش غوطه وری برای ضدعفونی چندان مناسب نیست. به نظر می رسد ضدعفونی به روش اسپری برای آلژینات مناسب تر است.