نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمقدم نیا, علی اکبرfa_IR
dc.contributor.authorقدیمی, رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:32:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:32:46Z
dc.date.available1399-08-23T07:32:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:32:46Z
dc.date.issued2000-01-01en_US
dc.date.issued1378-10-11fa_IR
dc.identifier.citationمقدم نیا, علی اکبر, قدیمی, رضا. (1378). خود درمانی هنگام بروز سرماخوردگی در افراد 15 تا 45 سال، شهرستان بابل، 1377. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 2(1), 26-32.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-2929-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587636
dc.description.abstractسابقه و هدف: خود درمانی یکی از مسائل مهم بهداشتی است که می تواند در بسیاری از موارد معضلات مهمی را در جامعه ایجاد کند. سالانه مبالغ هنگفتی در اثر خود درمانی با داروهای موجود در دنیا هزینه می گردد. یکی از مواردی که عمدتا در آن افراد دست به خود درمانی می زنند، سرماخوردگی است. این مطالعه به منظور یافتن شیوه خود درمانی در این موارد و نقش برخی از عوامل موثر بر آن در شهرستان بابل در سال 1377 انجام گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی روی 961 نفر از ساکنین 45-15 سال شهرستان بابل، در نیمه دوم سال 1377 انجام شد. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای و با در نظر گرفتن توزیع دو مشخصه جنس و محل سکونت صورت پذیرفت. داده های مطالعه از طریق پرسشنامه آزمایش شده، جمع آوری و نهایتا با استفاده از آمار توصیفی و تست آماری Chi-square آنالیز شدند و در صورتی که ارزش P از 0.05 کمتر بوده تفاوت ها معنی دار تلقی شدند. یافته ها: میانگین سنی افراد 9.4±28.8 سال بود. 40.4 درصد افراد در هنگام سرماخوردگی به پزشک مراجعه نمودند. میزان مراجعه در افراد 45-31 سال نسبتا بیشتر از افراد 30-15 سال بود (42% در مقابل 39.1%). همچنین این میزان در افراد روستایی بیشتر از ساکنین شهر بود (47% در مقابل 35.8%) که از نظر آماری نیز تفاوت کاملا معنی دار بود (P<0.0005). در صورت عدم مراجعه به پزشک 81.3% افراد خود درمانی داشتند. 79.4 درصد مربوط به مصرف آنتی بیوتیک ها بوده و مدت خود درمانی در این مورد بین 1 تا 14 روز در نوسان بود. 86.1 درصد افراد دارو را شخصا و براحتی از داروخانه تهیه کردند. همچنین ارتباطی بین میزان تحصیلات و میزان مراجعه به پزشک وجود داشت (P<0.00003). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها مشخص می شود که نسبت خود درمانی در این جامعه و بویژه در جامعه شهری قابل توجه بوده و متاسفانه خود درمانی با آنتی بیوتیک ها نیز در این موارد بطور چشمگیری بالاست. به هرحال این مسئله نیاز به توجه بیشتر متولیان امر خصوصا پزشکان و داروسازان شاغل در سطح شهرستان دارد تا ضمن اطلاع رسانی دقیق به بیماران، خود کمترین نقش را در اشاعه خود درمانی داشته باشند.fa_IR
dc.format.extent1291
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectخود درمانیfa_IR
dc.subjectآنتی بیوتیک هاfa_IR
dc.subjectسرماخوردگیfa_IR
dc.subjectشهریfa_IR
dc.subjectروستاییfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleخود درمانی هنگام بروز سرماخوردگی در افراد 15 تا 45 سال، شهرستان بابل، 1377fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue1
dc.citation.spage26
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد