نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجنیدی جعفری, نعمت اللهfa_IR
dc.contributor.authorصفایی فیروزآبادی،, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorصفایی فیروزآبادی،, ،محمد صادقfa_IR
dc.contributor.authorصبوری،, امینfa_IR
dc.contributor.authorرنجبر،, رضاfa_IR
dc.contributor.authorایزدی, مرتضیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:32:36Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:32:36Z
dc.date.available1399-08-23T07:32:36Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:32:36Z
dc.date.issued2012-07-01en_US
dc.date.issued1391-04-11fa_IR
dc.identifier.citationجنیدی جعفری, نعمت الله, صفایی فیروزآبادی،, مهدی, صفایی فیروزآبادی،, ،محمد صادق, صبوری،, امین, رنجبر،, رضا, ایزدی, مرتضی. (1391). مقایسه مارکرهای التهابی ESR، CRP و شمارش گلبولهای سفید در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی عفونی با غیرعفونی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 14(4), 71-77.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4142-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587618
dc.description.abstractسابقه و هدف: روش های مختلف کلینیکی، آزمایشگاهی و تصویربرداری به منظور افتراق دو نوع عفونی و غیرعفونی زخم پای دیابتی پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور مقایسه مقادیر مارکرهای التهابی مختلف در دو نوع زخم پای دیابتی عفونی و غیر عفونی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به روش بررسی فرآیند طی سالهای 89-1388 در بیمارستان بقیه الله (عج) انجام گرفت که مجموعا 90 نفر در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول بیماران بر اساس معیارهای IDSA-IWGDF دارای زخم پای دیابتی عفونی (30 نفر) و گروه دوم دارای زخم پای دیابتی غیر عفونی (30 نفر) و گروه سوم 30 نفر از افراد سالم بودند. اطلاعات دموگرافیک، کلینیکی و آزمایشگاهی (مارکرهای التهابی، گلبولهای CRP,ESR) در بین گروهها اندازه گیری و مقایسه شد. یافته ها: میانگین CRP در افراد سالم 4/1±1، در پای دیابتی عفونی 5/46±5/46 و در پای دیابتی غیر عفونی 3/5±2/9 بود (001/0=p). میانگین ESR در افراد سالم، پای دیابتی عفونی و غیر عفونی به ترتیب 6±4/6 و 1/30±7/76 و 9/11±1/29 بود (001/0=p). همچنین میانگین گلبولهای سفید خون در (109) به ترتیب 49/11±6510، 3662±9846 و 2070±8073 بود (001/0=p). ناحیه زیر منحنی ROC مربوط به مارکر ESR در تشخیص عفونت از سایر مارکرها بیشتر بود (967/0=AUC) که پس از آن CRP به میزان (871/0) و در نهایت WBC به مقدار (721/0) قرار داشتند. بهترین مقدار برش برای CRP، WBC وESR به ترتیب: 1/7 گرم بر لیتر و 7700 عدد در دسی لیتر و 5/40 میلیمتر بر ساعت بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه اگرچه هر سه مارکر التهابی دارای مقادیر معنی داری برای پیشگویی عفونت هستند، اما ESR را می توان با توجه به حساسیت و اختصاصیت بالای آن، به عنوان بهترین مارکر مستقل پیشگویی عفونت معرفی کرد. ترکیب ESR با CRP و یا با شمارش گلبولهای سفید می تواند بر صحت عملکرد پیشگویی کننده این مارکرها بیافزاید.fa_IR
dc.format.extent169
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمارکر های التهابیfa_IR
dc.subjectسرعت رسوب گلبول قرمزfa_IR
dc.subjectپروتئین واکنشی cfa_IR
dc.subjectشمارش گلبولهای سفیدfa_IR
dc.subjectزخم پای دیابتیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمقایسه مارکرهای التهابی ESR، CRP و شمارش گلبولهای سفید در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی عفونی با غیرعفونیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue4
dc.citation.spage71
dc.citation.epage77


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد