نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسیفی, صفوراfa_IR
dc.contributor.authorمحجوب،, سلیمانfa_IR
dc.contributor.authorشفیق, انسیهfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی،, علیfa_IR
dc.contributor.authorآهنگری, محمدحسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:32:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:32:27Z
dc.date.available1399-08-23T07:32:26Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:32:27Z
dc.date.issued2008-12-01en_US
dc.date.issued1387-09-11fa_IR
dc.identifier.citationسیفی, صفورا, محجوب،, سلیمان, شفیق, انسیه, بیژنی،, علی, آهنگری, محمدحسن. (1387). پروتئین ki67 و p53 در ادنتوژنیک کراتوسیست. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 10(5), 23-29.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3097-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587600
dc.description.abstractسابقه و هدف: پروتئین Ki67 نشانگر پرولیفراسیون در سلولهای در حال تکثیر و P53 یک مهار کننده سرطانی می باشد. ضمنا دلائل عود بالای کراتوسیست، ناشناخته باقی مانده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی واکنش ایمنی شاخص تکثیر سلولی Ki67 و نیز P53 در لایه های مختلف و کل پوشش اپی تلیوم ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شده است. مواد و روشها: مطالعه به صورت توصیفی بر روی 20 بلوک پارافینه ادنتوژنیک کراتوسیست انجام گرفت. از بلوکهای پارافینه برش هایی 3µm جهت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با نشانگرهای Ki67 و P53 به کمک آنتی بادی های Anti ki67 و Anti P53 انجام شد. تعداد هسته سلولهای رنگ گرفته در لایه های مختلف اپی تلیوم پوشاننده کراتوسیست در 1000 سلول اپی تلیال پشت سرهم در 10 فیلد میکروسکوپی شمرده شد و با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: تعداد هسته سلولهای رنگ پذیر شده با نشانگر Ki67 به ترتیب در لایه بازال، میانی و سطحی و در کل پوشش اپی تلیالی آن 4/4 ±3/14%، 8/12±4/41%، 0 و 1/6±5/18% بود. میانگین رنگ پذیری هسته سلولهایاپی تلیالی با نشانگر P53 به ترتیب در لایه بازال، میانی و سطحی و در کل پوشش اپی تلیالی آن 2/3±7/11%، 6/7±9/23%، 0 و 6/3±8/11% بود. میانگین تعداد هسته سلولهای رنگ پذیر با هر کدام از نشانگرهای Ki67 و p53 فقط در لایه های مختلف اپی تلیوم کیست در ارتباط بود (0001/0>p). ارتباط معنی داری بین میانگین تعداد هسته سلولهای رنگ پذیری با نشانگرهای Ki67 و P53 در لایه میانی کیست مذکور دیده شد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که رنگ پذیری بالاتر با نشانگرهای Ki67 و P53 در لایه های میانی نسبت به لایه های بازال و سطحی اپی تلیوم و در کل پوشش آن، نشان دهنده خروج سلولهای اپی تلیالی کیست از چرخه نرمال سلولی و توجیه کننده تمایل به عود بالا و رفتار تهاجمی آن است. همچنین می توان از بیان بالای نشانگرهای Ki67 و P53 در لایه های میانی جهت تمایز کیستهای ادنتوژنیک با خاصیت تهاجمی بالا از سایر موارد استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent383
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectپروتئینfa_IR
dc.subjectKi67fa_IR
dc.subjectP53fa_IR
dc.subjectکیستهای ادنتوژنیکfa_IR
dc.subjectایمونوهیستوشیمیfa_IR
dc.subjectتکثیر سلولیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleپروتئین ki67 و p53 در ادنتوژنیک کراتوسیستfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue5
dc.citation.spage23
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد