| dc.contributor.author | کسری کرمانشاهی, روحا | fa_IR |
| dc.contributor.author | کیوانی امینه, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | گلعلی پور, مسعود | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:32:20Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:32:21Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:32:20Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:32:21Z | |
| dc.date.issued | 2000-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1379-01-13 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کسری کرمانشاهی, روحا, کیوانی امینه, حسین, گلعلی پور, مسعود. (1379). ارتباط میان بتالاکتاماز و پروتئین A در استافیلوکوکوس آرئوس. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 2(2), 16-22. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-2907-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587590 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: استافیلوکوکوس آرئوس گونه شاخص و بیماریزای انسانی می باشد. چندین عامل حدت در این باکتری مشخص گردیده است که پروتئین A و بتالاکتاماز مهمترین عوامل ویرولانس آن می باشند. هدف مطالعه بررسی ارتباط بین دو عامل حدت (بتالاکتاماز و پروتئین A) در این میکروارگانیسم بوده است. مواد و روش ها: مقاومت به بتالاکتام های حساس به بتالاکتاماز (پنی سیلین G، سفازولین، سفالوتین) و مقاوم به بتالاکتاماز (متی سیلین و اگزاسیلین) به روش انتشار بررسی شدند. میزان حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) و تولید بتالاکتاماز با روش رقت و اسیدومتری مشخص شده است. در این نمونه ها خالص سازی پروتئین A به طریق کروماتوگرافی تعویض یونی در سلولز دی اتیل آمینواتیل (DEAE.Cellulose) انجام گرفت. برای لیز نمودن دیواره سلولی از روش گرمایی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که مقاومت به داروهای پنی سیلین 96%، سفازولین 83%، سفالوتین 86% و درصد مقاومت به اگزاسیلین 73% بوده است. نمونه های بدست آمده از خالص سازی پروتئین A دارای یک باند مشخص در الکتروفورز (SDS-PAGE) بود و وزن مولکولی 42 کیلودالتون بود. نتیجه گیری: در بررسی ارتباط وجود و پروتئین A در سویه های دارای بتالاکتاماز مشخص شد که حدود 93.7% افزایش سویه ها دارای پروتئین A می باشند، در حالی که این مقدار در مورد سویه های فاقد بتالاکتاماز بسیار کمتر است (50%) از طرفی این ارتباط در مورد مقاومت به پنی سیلین مشهودتر است، یعنی در سویه های مقاوم به پنی سیلین هیچ موردی از تولید پروتئین A مشاهده نشده است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1128 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | استافیلوکوکوس آرئوس | fa_IR |
| dc.subject | بتالاکتاماز | fa_IR |
| dc.subject | پروتئین A | fa_IR |
| dc.subject | آنتی بیوتیک | fa_IR |
| dc.subject | ویرولانس | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | ارتباط میان بتالاکتاماز و پروتئین A در استافیلوکوکوس آرئوس | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 16 | |
| dc.citation.epage | 22 | |
