بررسی فراوانی عوارض نمونه گیری از پرزهای جفتی جهت تشخیص زودهنگام تالاسمی ماژور در خانمهای باردار13-10 هفته

Abstract

سابقه و هدف: تشخیص زود هنگام بیماری تالاسمی توسط نمونه گیری از پرزهای جفتی در دوران حاملگی نقش مهمی در ارزیابی سلامت جنین ایفا می کند. به دلیل افزایش خطر از دست دادن جنین و سایر خطرات احتمالی، اطلاع از فراوانی عوارض این روش در مادر و جنین با ارزش می باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی فراوانی عوارض نمونه گیری از پررزهای جفتی در استان سیستان و بلوچستان انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در مرکز نمونه گیری از پرزهای جفتی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بر روی 137 خانم باردار 13-10 هفته که جهت انجام نمونه گیری از پرزهای جفتی به مرکز مربوطه مراجعه نمودند، انجام شد. نمونه گیری از پرزهای جفتی از راه شکم با هدایت سونوگرافی انجام شد. نمونه ها جهت انجام آزمایش ژنتیک به آزمایشگاه ارسال شدند و بلافاصله پس از انجام نمونه گیری سونوگرافی کنترل از نظر وجود خونریزی داخل جفت در محل نمونه گیری، هماتوم پشت جفت و کنترل ضربان قلب جنین انجام و پس از 2 ساعت استراحت خانم باردار مرخص گردید. سپس نمونه ها از نظر نقایص جنینی و میزان عوارض مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: شایعترین عارضه نمونه گیری از پرزهای جفتی، هماتوم ساب کوریونیک در 5/6% (9 مورد) بیماران بوده که از این تعداد یک مورد آن منجر به دکولمان جفت و نهایتاً سقط جنین شد. میزان از دست رفتن جنین 7/0% (1 مورد) بود و در پیگیری نوزادان نیز هیچ نقصی رویت نشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نمونه گیری از پرزهای جفتی می تواند خطرساز می باشد و باید با دقت و مهارت خاصی انجام شود و اگر نمونه گیری پس از 10 هفته بارداری انجام شود تاثیری در افزایش خطر و نقایص جنینی ندارد.