اثر کتامین در درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

Abstract

سابقه و هدف: اختلال افسردگی اساسی مجموعه ای از اختلالات شایع و مخرب روانی با اپیزودهای نسبتاً طولانی، تمایل زیاد به مزمن شدن، عود داشته و مسئول بسیاری از ناتوانیهای جسمی و روانی می باشد که شیوع آن در طول زندگی حدود 19- 17 درصد می باشد. با توجه به بهبود بیماران مبتلا به افسردگی های مقاوم به درمان بدنبال تزریق تک دوز کتامین این مطالعه به منظور بررسی اثر کتامین در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت نیمه تجربی بر روی 60 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی بر اساس معیارهای DSM IV-TR که تحت درمان با تک دوز وریدی کتامین 0.5mg/kg قرار گرفته اند انجام گردیده است. تمام بیماران قبل از تزریق دارو و در روزهای 2، 7 بعد از تزریق و پایان ماه اول و دوم تحت آزمون های ارزیابی شدت افسردگی همیلتون و بک قرار گرفتند و ملاک پاسخ به درمان با کتامین کاهش 50% یا بیشتر نمره آزمونهای بک و همیلتون بود. یافته ها: نتایج بدست آمده از دو آزمون همیلتون و بک نشان داد که میانگین نمره تست، همیلتون قبل تزریق 12/9±71/28، روز دوم 88/10±57/20 روز هفتم 70/10±85/16 و تست بک قبل تزریق 96/13±28/33 روز دوم 10/14±05/25 و روز هفتم 40/13±71/19 بود که به طور معنی داری نسبت به زمان قبل از تزریق دارو کاهش یافته است (05/0≥p). همچنین این نتایج در حدود 20% از بیماران در روز دوم و حدود 40% از بیماران در روز هفتم بعد از تزریق کتامین بیش از 50% کاهش داشته است. بهبود علایم افسردگی در این بیماران ارتباطی با سایر متغیرهای مورد بررسی از قبیل سن، جنس، وضعیت تاهل، محل سکونت، میزان تحصیلات و فصل تزریق آنها نداشته است. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که درمان با تک دوز وریدی کتامین با توجه به تجویز آسان، تاثیر سریع و طول اثر مناسب آن در بیماران می تواند جایگزین مناسبی برای درمان فاز حاد بیماران مبتلا به افسردگی اساسی قرار گیرد.